مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

وصیتی است كه انسان سفارش كند بعد از مرگش كارهايى را انجام دهند (و آن را وصیت عهديه گويند) مانند وصیت‏هايى كه براى كفن و محل دفن و مراسم ديگر مى‏كنند.

وصیتی است كه انسان بگويد بعد از مرگش چيزى از اموال او ملك كسى باشد (آن را وصیت تمليكيّه گويند) يا براى اولاد خود قيّم و سرپرستى معيّن كند.

چنانچه به‌صورت وعده بوده و وصیتی در این زمینه نکرده است ورثه تکلیفی ندارند.

اگر شخص معيّنى را در وصیت‌نامه ذكر نكرده، دختر يا همسر او هم مى‏توانند نيابت كنند.

اين وصیت تنها در صورتى نافذ است كه ضرورتى ايجاب كند كه اعضاى بدن او را بردارند؛ و بهتر آن است كه رايگان در اختيار نيازمندان بگذارند، هرچند گرفتن پول به‌صورتى كه در بالا گفته شد مانعى ندارد.

چنانچه دو سه روز بیشتر فاصله نباشد مانعی ندارد.

می توان آن را به جانبازان و یا خانواده شهیدی نیازمند تحویل داد.

اگر منظور این است که کفن‌های سه‌گانه واجب را انجام دهند و سپس او را در بوریا بپیچند و دفن کنند مانعی ندارد (و این کار اقتدا به امام حسین است).

در صورتی این فروش جایز است که سبب نجات جان مسلمانی از مرگ یا بیماری مهمی‌ شود.

درصورتی‌که هنگام اجرای صیغه وقف این شرط جزء آن بوده است و مراکز مسئول نیز اجازه می‌دهند مطابق وصیت عمل کنند.

اگر شرايط كفن در آن لباس موجود باشد يا اضافه بر کفن‌های سه‏گانه باشد و لباس خيلى گران‌قیمتی نباشد به‌گونه‌ای كه اسراف محسوب شود جايز است.

این وصیت‌نامه اعتبارى ندارد و باید از ساختن چنین زیارتگاهى پرهیز کرد.