اعراض آن است كه مثلاً زندگى اش را از «يزد» به «قم» آورده و گاهى در حدود 5 روز يا 10 روز و امثال آن، رفت و آمد دارد يا مثلاً سالى يك ماه در شهرش مى ماند ولى زمانى كه از او مى پرسند قصد دارى در اين مكان زندگى مستمر داشته باشى مى گويد: «نه قصد زندگى ندارم» ولى قطع رابطه هم نمى كند، اين اعراض است، اعراض از زندگى مستمر.