آنچه از ادله درباره رجوع استفاده می‌شود مخصوصاً روایت مشهور ای که می‌گوید طلاق دلیل بر رجوع است این است که هرگونه تمسک به زوجیت رجوع محسوب می‌شود مانند مقاربت یا تقبل که به دلالت التزامیِ مفهوم رجوع را در بردارد و عقد موقت در عده نیز بنابر احتیاط واجب رجوع محسوب می‌شود.
حرمت ازدواج دليل بر محرمیت است، مگر در مواردى كه اين حرمت موقّتى است؛ مانند خواهرزن.
زن‌پدر با همه‌ی پسران و نوه‌های پسرى و دخترى شوهر، هرچه پايين آيند محرم است، چه قبل از عقد متولدشده باشند يا بعد از عقد و این محرمیت ابدی است.
روایاتی در وسائل الشیعه، ج 14، ابواب مقدمات النکاح، باب 20 مستدرک الوسائل، ح 14، ابواب مقدمات النکاح، باب 19 در مدح زنان چشم آبی آمده است.
اگر آن زن از شوهر دیگرش دختری داشته باشد و شما با آن دختر صیغه محرمیتی هرچند کوتاه بخوانید به‌محض خواندن عقد به او محرم می‌شوید اما به آن دختر پس از بخشیدن مدت نامحرم می‌مانید.
* مادر و مادربزرگ.* دختر و دختر فرزند (نوه)* خواهر.* دایی و خواهرزاده (دخترخواهر)* عمو برادرزاده (دختر برادر)* عمّه (عمّه خودش و عمّه پدر و مادرش و هرچه بالا رود).* خاله (خاله خودش و خاله پدر و مادرش و هر چه بالا رود).
اگر مرد طواف نساء را كه يكى از اعمال حجّ است به‌جا نياورد، زن كه به‌واسطه احرام بستن بر او حرام شده بود حلال نمی‌شود، اين حكم درباره زن نيز ثابت است، ولى اگر بعداً طواف نساء را به‌جا آورند به يكديگر حلال می‌شوند.
در فرض سؤال اشکال ندارد.
مَحرم کسى است که ازدواج با او حرام است و نگاه به او اشکالى ندارد.
* همسر* مادرزن و مادربزرگ او، هرچند با زن نزدیکی صورت نگرفته باشد.* زنِ پسر (عروس)به‌جز افرادى که بیان شد ممکن است کسان دیگرى نیز به سبب ازدواج، با شرایط خاصی بر یکدیگر محرم شوند که در کتاب‌های مفصّل فقهى آمده است.
در فرض سؤال بچّه به بستگان زن محرم است و اگر شوهر و فرزند داشته باشد به شوهر و فرزندان او نیز محرم است و خواهر و برادر محسوب می‌شوند ولی به بستگان شوهر نامحرم است.
