مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در صورتی که عرف آن را عیب محسوب کند همان حکم را دارد و چون مشکوک است از آن برای قربانی حج استفاده نشود.‌

گاومیش براى قربانى حج جايز است، ولى بهتر ترك آن است.

شخصى كه حج نيابتى بجا مى‌آورد، مى‌تواند شخص ثالثى را براى قربانى وكيل كند و نيّت قربانى را نايب اصلى مى‌كند ولی اگر شرط كرده كه خودش قربانى كند، نمی‌تواند به ديگرى وكالت دهد.

كافى نيست؛ مگر این‌که او را وكيل كرده باشند.

احتياط واجب آن است كه قربانى ديگرى كند.

اشكالى ندارد.

حاجى اگر بتواند بدون زحمت و مشقّت قرض كند و مالى داشته باشد كه بتواند قرض خود را ادا نمايد، بايد قرض كند و قربانى نمايد.

كفايت نمى‌كند و پول بر عهده كسى است كه آن را هزينه كرده است؛ مگر این‌که كسى او را فريب داده باشد كه از فریب‌دهنده مى‌گيرد.

بعيد نيست قول فروشنده در مورد سنّ حيوان، يا اخته نبودن، يا ساير عيوب پنهانى، كه خريدار نمى‌داند يا نمى‌تواند تشخيص دهد، مقبول باشد.

هرگاه اميدى به يافتن صاحبش نداشته باشد، پول آن را از طرف صاحب اصلى به فقيرى صدقه مى‌دهد و معيار ريال عربستان و قیمت ارز آزاد است.

اگر بتواند بدون مشقّت چيزى كه اضافه بر لوازم موردنیاز سفر است بفروشد، بايد آن را فروخته و با پولش قربانى تهيّه نموده و آن را ذبح كند.

اگر همه صاحبان پول راضى باشند اشكال ندارد.