مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

این نشانه ها مربوط به کسانى است که شک دارند و شامل همه ی زنان نمی شود.

این کار واجب نمی باشد، اما پنهان کردن آن جزء آداب اخلاقى است.

خون حيض در بیشتر اوقات نشانه هايى دارد: 1- غليظ است. 2- گرم است. 3-رنگ آن تيره يا سرخ است. 4- با فشار و كمى سوزش خارج مى شود.

منظور این نیست که جنین خون را مى خورد؛ بلکه منظور این است که در موقع باردارى خون در عروق مادر ذخیره مى شود و از طریق جفت یا غیر آن به جنین منتقل مى گردد و جنین موادّ غذایى و اکسیژن موجود را از همان خون مادر مى گیرد؛ همان گونه که در مدّت شیرخوارگى غالباً عادت ماهانه نیست، زیرا قسمت هایى از خون تبدیل به شیر مى‌شود و غذاى نوزاد مى گردد.

اگر كمتر از سه روز خون ببيند و پاك شود، بعداً سه روز يا بيشتر خون ببيند با نشانه هاي حیض، فقط خون دوم حيض است.

سه روز اوّل حيض بايد پشت سر هم باشد، بنابراين اگر مثلًا دو روز خون ببيند و يك روز پاك شود و دوباره ببيند، حيض نيست و اين كه مى گوييم بايد پشت سر هم باشد، معنايش اين نيست كه در تمام سه روز خون بيرون آيد، بلكه اگر در فضاى داخل فرج خون باشد كافى است.

حيض كه گاهى از آن تعبير به عادت ماهانه یا پریود یا رِگل مى كنند خونى است كه غالباً در هر ماه چند روزى از رحم خارج مى شود و به هنگام انعقاد نطفه، غذاى فرزند است؛ زن را در موقع ديدن خون حيض حائض مى گويند و در شرع مقدّس اسلام احكامى دارد.

دخترى كه نمى داند نه سالش تمام شده يا نه، اگر خونى ببيند كه نشانه هاى حيض را نداشته باشد، حيض نيست و اگر نشانه ها را داشته باشد و اطمينان حاصل كند كه حيض است، دليل بر اين است كه نه سالش تمام و بالغ شده است.

اگر خانمى است که عادت ماهانه مرتب دارد و در زمان عادت لكّه اى را مشاهده كرده كه سه روز ادامه داشته حكم به حيض مى شود،گر چه فاقد صفات باشد، اما اگر دارای عادت نباشد استحاضه محسوب می شود.

بين دو حيض حداقل بايد ده روز فاصله باشد، بنابراين اگر در اين فاصله خوني ببيند حکم حيض را ندارد.

در صورتي که رحم آنها را به طور کامل برداشته باشند خوني که ميبينند عادت محسوب نميشود و حکم خون زخم و مانند آن را دارد و براي نماز شستن آن خونها کافي است. و در صورت طلاق احتياط اين است که عده نگه دارد.

لازم نيست شب اوّل و شب چهارم را خون ببيند، ولى بايد در شب دوم و سوم قطع نشود و ادامه داشته باشد.