مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

كسى كه وظيفه او تيمّم است هرگاه در اعضاى تيمّم او زخم، يا دمل، يا شكستگى باشدبايد مطابق دستور وضوى جبيره اى تيمّم جبيره اى كند.

احتیاط آن است که هم با ذراع و هم با دست چپ مسح را انجام دهد.

كسى كه در كف دست و انگشت هایش جبيره دارد و در موقع وضو دست تر روى آن كشيده، مى تواند مسح سر و پا را با همان رطوبت انجام دهد و اگر كافى نباشد، از جاهاى ديگر وضو رطوبت مى گيرد.و اگر در موقع وضو دست تر روی جبیره نکشیده و یا رطوبت اعضای دیگر برای مسح کفایت نمی‌کند احتیاط آن است که هم با ذراع و هم با دست دیگر مسح را انجام دهد.

مانعی ندارد ولی سزاوار است این کار را تکرار نکند.‌

هرگاه زخم يا دمل يا شكستگى در صورت و دست ها است و روى آن باز است؛ اما آب ريختن روى آن ضرر دارد، كافى است اطراف آن را بشويد، ولى اگر كشيدن دست تر بر آن ضرر ندارد بايد دست تر بر خود آن نيز بكشد و اگر ضرر دارد مستحب است پارچه پاكى روى آن بگذارد و دست تر روى آن بكشد.

دست مصنوعى حکم جبیره ندارد.

اگر در جاى وضو يا غسل چيزى چسبيده كه برداشتن آن ممكن نيست، يا بسيار مشقّت دارد بايد به دستور جبيره عمل كند، يعنى اطراف آن را بشويد و روى آن را دست بكشد.

در فرض سؤال مشکل است.

هرگاه زخم يا دمل و شكستگى با پارچه يا گچ يا مانند آن بسته شده است، چنانچه باز كردن آن ضرر و مشقّت زيادى ندارد و آب هم براى آن مضر نيست، بايد آن را باز كند و وضو بگيرد، در غير اين صورت اطراف زخم يا شكستگى را بشويد و احتياط مستحب آن است كه روى جبيره را نيز مسح كند و اگر جبيره، نجس است يا نمى شود روى آن دستِ تر بكشد، پارچه پاكى را بر آن ببندد و دستِ تر روى آن بكشد.

اگر یقین به این امر دارد نمازهایی که با این نوع وضو خوانده تدریجاً قضا کند و اگر یقین ندارد چیزی بر عهده او نیست.

هرگاه در اعضای وضو، زخم و جراحت و شكستگى وجود ندارد، امّا به جهت ديگرى آب براى آن ضرر دارد، بايد تيمّم كند، ولى اگر فقط براى مقدارى از دست و صورت ضرر دارد، چنانچه اطراف آن را بشويد كافى است و احتياط واجب آن است كه تيمّم هم بكند.

وضوهایی که به این صورت گرفته است باطل نیست ولی بعد از این اجتناب نماید.‌