هرگاه ورق قرآن و دعا يا ورقى كه نام خدا، يا پيامبر (صلی‌الله علیه و آله) و يا ائمّه (علیهم‌السلام) روى آن نوشته باشد در جاى آلوده و نجسى بيفتد بايد فوراً آن را بيرون آورد و آب كشيد، هرچند مخارجى داشته باشد و اگر بيرون آوردن آن ممكن نباشد احتياط واجب آن است كه اگر مستراح باشد به آن مستراح نروند تا يقين كنند آن ورق پوسيده، يا خطّ آن محوشده است.
فايده استبراء از بول اين است كه، مجرا را از بول پاك می‌کند، يعنى اگر آب مشكوكى بعدازآن خارج شود پاك است و وضو را هم باطل نمىكند، امّا اگر استبراء نكرده بايد وضو را اعاده كند و محل را بشويد.
اگر خارج کردن آن ممکن نیست باید آن چاه را ببندند و چاه دیگری حفر نمایند و لازم است موضوع به مالک اطلاع داده شود البته اگر ساختمان متصل به فاضلاب شهری است همین مقدار که مطمئن شوند گردنبند وارد فاضلاب شهری شده است می توانند از آن استفاده کنند.
تا زمانی که مطمئن شوید سکه زنگ‌خورده و نقش آن خوانده نمی‌شود باید از آن دستشویی در صورت امکان و نبودن مشقت استفاده نکنید.
در چند محل تخلّى كردن حرام است (خواه بول يا غائط): اوّل در کوچه‌ها و جاده‌هایی كه مسير مردم است. دوم در جايى كه براى عدّه خاصى وقف‌شده، مانند مدرسه‌هایی كه مخصوص طلاب است يا مساجدى كه آبريز آن فقط براى نمازگزاران است. سوم روى قبر مؤمن يا هر محل ديگرى كه موجب بی‌احترامی نسبت به مؤمن يا يکى از مقدسات شود.
فايده استبراء از منى اين است كه اگر رطوبت مشكوكى از او خارج شود و نداند منى است يا يكى از آب‌های پاك، غسل ندارد و اگر استبراء نكند و احتمال دهد ذرات منى در مجرى باقى بوده و همراه بول يا رطوبت ديگرى خارج‌شده، بايد دوباره غسل كند.
هرگاه بدون دست کشیدن برطرف نمی‌شود، دست بکشید.
اگر مهر به همان صورت که در بالا نوشته‌اید «عبدالله» بوده، مشکلى ندارید. ولى اگر به‌صورت «عبدالله» بوده، مادام که نقش مُهر باقى است، باید آن محل را تخلیه یا تعطیل کنید و اگر دیگران خبر ندارند، لازم نیست اعلام کنید. امّا آنان که می‌دانند، باید رعایت کنند. و اگر چاه متّصل به لوله‌کشی فاضلاب است، هنگامی‌که اطمینان حاصل شود آن مهر همراه فاضلاب به نقطه دورى منتقل‌شده، مشکلى ندارد.
استفاده از هر سه ممنوع است مگر اینکه احتمال می‌دهد در گوشه‌ای از چاه اول که انگشتر افتاده گیرکرده باشد در این صورت استفاده از دو توالت دیگر اشکالی ندارد.
هرگاه شك كند استبراء كرده يا نه بايد از رطوبت‌های مشكوك اجتناب كند.
منظور از دومی جاهایی است که خارج از جاده‌های عبور و مرور مردم باشد مثلاً در گوشه‌ای در بیابان یا خرابه و مانند آن.
