مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

به‌قصد ذکر مطلق مانعى ندارد.

جای گفتن آن ذکر بعد از حمد است و قبل از شروع سوره. در آینده به‌قصد ذکر مطلق بگویند.

به‌قصد ذکر مطلق اشکال ندارد.

جمله‌هایی كه نام خداوند و اوصاف او و يا تقاضائى از خداوند را در بردارد ذكر مطلق است.

این جمله بالخصوص، به‌عنوان ذكر مطلق گفته نشود بهتر است.

مطلق ذکر تمام اذکار را شامل می‌شود حتی اذکاری که دستور خاص دارد اما ذکر مطلق عبارت است از اذکاری که دستور خاصی درباره آن‌ها وارد نشده است.

مستحب است به نیت ذکر مطلق بگویند و می‌توانند هفتمی را تکبیرة الاحرام نماز قرار دهند.

چنانچه به‌قصد ذکر مطلق باشد اشکالی ندارد.

گفتن هرگونه ذکر خداوند در نماز، به‌قصد ذکر مطلق جایز است.

در سجده بايد بدن به مقدار گفتن ذكر واجب آرام باشد، در موقع ذكر مستحب نيز اگر آن را به‌قصد ذكرى كه براى سجده دستور داده‌شده بگويد آرام بودن بدن لازم است (البته در صورت حرکت داشتن کار خلافی مرتکب شده ولی نماز صحیح است) و امّا اگر به‌قصد ذكر مطلق باشدكه در هر جاى نماز جايز است حركت مانعى ندارد.

به‌قصد ذکر مطلق مانعى ندارد.

اگر به‌قصد ذکر مطلق گفته باشد اشکالی ندارد و بر این کار مداومت نکند.