جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 1790ـ نوشتن و امضاء اسناد در تمام معاملات خواه در دفاتر رسمى باشد يا غير آن، مى تواند جانشين خواندن صيغه لفظى گردد، جز در ازدواج و طلاق كه احتياط واجب آن است كه صيغه لفظى نیز خوانده شود.

مسأله 1223ـ هرگاه اشخاص متعدّدى را براى قضاى نماز ميّت اجير کند لازم نيست براى هر کدام وقت معيّنى را تعيين نمايد، بلکه آنها مى توانند در هر وقت که بخواهند نماز را به جا آورند، ولى براى رعايت ترتيب بين نمازهاى قضا احتياط مستحب آن است که براى هر کدام از آنها وقتى را معيّن نمايد، مثلاً با يکى قرار مى گذارد که در فاصله صبح تا ظهر نماز قضا به جا آورد و با ديگرى از ظهر تا شب و نيز بهتر است هريک از آنها مقدار نمازى را که مى خواند با ديگرى شبيه باشد، مثلاً اگر از نماز ظهر شروع مى کند و تا نماز صبح پايان مى دهد (خواه يک شبانه روز بخواند يا چند شبانه روز) ديگرى نيز از ظهر شروع کند و به صبح خاتمه دهد.

مسأله 1202ـ هيچ کس نمى تواند نماز قضاى ديگرى را که در حال حيات است به جا آورد، هر چند او از خواندن نماز قضا عاجز باشد، امّا بعد از مردن مانعى ندارد.

مسأله 1220ـ احتیاط آن است که شخصى كه از ميّت نيابت مى كند كسى باشد كه در انجام اجزاء و شرايط نماز معذور نباشد، مثلاً كسى كه نشسته نماز مى خواند نايب نشود، اما كسى كه با تيمّم يا جبيره نماز مى خواند می تواند نيابت كند.

مسأله 868ـ هرکس براى ريا يعنى نشان دادن به مردم نماز يا عبادت ديگرى را انجام دهد علاوه بر اين که عبادتش باطل است گناه کبيره نيز انجام داده است و اگر خدا و مردم را هر دو در نظر بگيرد باز عملش باطل و گناه کبيره است.

مسأله 374ـ هنگام غسل کردن لازم نيست نيّت واجب يا مستحب کند، همين اندازه که به قصد قربت و اطاعت فرمان خدا انجام دهد کافى است.

مسأله 652ـ لازم نيست در موقع نيّت معيّن کند که تيمّم او بدل از غسل است يا بدل از وضو، همين اندازه که قصد اطاعت امر الهى را دارد کافى است، حتّى اگر يکى را به جاى ديگرى نيّت کند امّا قصد او اطاعت امر واقعى الهى باشد صحيح است.

مسأله 930ـ خم شدن بايد به قصد رکوع باشد، بنابراين اگر بدون اين قصد خم شود نمى تواند آن را رکوع حساب کند، بلکه بايد بايستد و به قصد رکوع خم شود.

مسأله 529ـ غسل ميّت بايد با قصد قربت،يعنى براى خدا انجام داده شود.

مسأله 566ـ نماز ميّت را بايد ايستاده و با قصد قربت بخواند و در موقع نيّت، ميّت را معيّن کند مثلاً نيّت کند «نماز مى خوانم بر اين ميّت قربة الى اللّه» و اگر کسى نباشد که بتواند نماز ميّت را ايستاده بخواند بايد نشسته بر او نماز خواند.

مسأله 1322ـ هرگاه کسى بخواهد روزه اى غير از روزه ماه رمضان به جا آورد بايد آن را معيّن کند، مثلاً نيّت کند روزه قضا مى گيرم، يا روزه نذر به جا مى آورم ولى در ماه مبارک رمضان همين اندازه که نيّت کند فردا را روزه مى گيرم کافى است، بلکه اگر نداند ماه رمضان است يا بداند و فراموش کند و روزه ديگرى را قصد کند روزه ماه رمضان حساب مى شود، ولى اگر عمداً در ماه مبارک رمضان نيّت روزه غير ماه رمضان را کند (در حالى که مى داند در ماه رمضان روزه غير ماه رمضان صحيح نيست) روزه او باطل است، يعنى نه از رمضان حساب مى شود و نه از غير آن.

مسأله 1665ـ اگر مالک يا وکيل او بدون قصد قربت، زکات را به فقير دهد و پيش از آن که مال ازبين برود خود مالک نيّت قربت کند، زکات حساب مى شود.