جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اصل این کار به‌قصد قربت مطلقه مانعی ندارد.

بیمه حوادث بی‌شباهت به‌نوعی ضمان جریره نیست بنابراین نمی‌توان گفت که در دنیاى امروز ضمان جریره وجود ندارد ولى بیمه‌گر ارث نمی‌برد. چون در مقابل ضمان جریره، عوضى می‌گیرد.

پرداخت کفاره روزه والدین بر فرزندان واجب نیست و حتی از اصل مال میت نیز نمی‌توان پرداخت مگر در دو صورت: 1- با رضایت ورثه کبیر و از سهم آن‌ها. 2- میت در این زمینه وصیت نموده باشد که از ثلث اموال وی پرداخت می‌شود.

درصورتی‌که این وصیت به‌ضمیمه سایر وصایای میّت بیش از ثلت اموال وی نباشد عمل به آن لازم است؛ یعنی اضافه سهم دختران از ثلث پرداخته می‌شود؛ و اگر اضافه بر ثلث باشد، تنها به مقدار ثلث جایز است.

اشکالى ندارد و باید نماز میّت خوانده شود. ضمناً قابل‌ذکر است که خودکشى به‌یقین از گناهان کبیره است و مالکیت انسان نسبت به نفس خویش، نمی‌تواند دلیل بر خودکشى شود. همان‌گونه که مالکیت انسان نسبت به اموالش، نمی‌تواند مجوّز آتش زدن آن گردد. البتّه باید تمام مراسم را براى این‌گونه افراد مانند مسلمان عادی انجام داد و شرکت در این مراسم و دعا براى نجات آن‌ها مانعی ندارد، شاید مشمول عفو الهى واقع شوند.

بهتر است رو به قبله در پشت قبر قرار بگیرند.‌

این عمل به قصد ورود اشکال دارد (زیرا در اصل باید برای هر میّت، یک نماز لیلة الدفن جدا خوانده شود)، ولی این عمل به قصد رجاء (به امید رسیدن به ثواب) مانعی ندارد.‌

كسى را كه به او وصیت مى‏كنند بنابر احتياط واجب بايد مسلمان و بالغ و عاقل و مورد اعتماد باشد.

فرزندخوانده احکام فرزند را ندارد و در هیچ حالت ارث نمی‌برد ولى مرد و زنى که او را به فرزندى پذیرفته‌اند می‌توانند وصیت کنند که مقدارى از اموال آنها (حداکثر تا ثلث) را به فرزندخوانده خویش بدهند و یا در حال حیات و صحت و سلامت، بخشى از اموال خود را به او واگذار کنند و می‌توانند حقّ فسخ را براى خود مادام الحیاة محفوظ دارند.

وصیت‌کننده بايد بالغ و عاقل باشد، ولى بچه ده‌ساله‌ای كه خوب و بد را تميز مى‏دهد اگر براى كارهاى خير، مانند ساختن مسجد و مدرسه و بيمارستان، يا براى خويشاوندان خود وصیت مناسب و معقولى كند صحيح است و نيز بايد وصیت‌کننده سفيه نباشد و حاكم شرع او را از تصرّف در اموالش ممنوع نكرده باشد و از روى قصد و اختيار وصیت كند، نه از روى اكراه و اجبار.

هرگاه مردى از دنيا برود چنانچه در زمان مرگ، فرزندی نداشته باشد، یک‌چهارم مال او را همسر دائمى او می‌برد و بقيّه را ورثه ديگر و هرگاه از آن زن يا از زن ديگر فرزند داشته باشد، یک‌هشتم مال به زن او مى‏رسد و بقيّه به وارثان ديگر.

هر كارى به جامعه ضرر و زيانى برساند جايز نيست، به‌علاوه مخالفت با مقرّرات حكومت اسلامى نيز مجاز نیست.