در صورتی که کافر نباشند می تواند برای آنها از خداوند طلب مغفرت کرد و نیز می توان نماز لیله الدفن خواند ولی برگزاری مراسم و شرکت در آن به گونه ای که تایید کار خلاف آنها محسوب شود اشکال دارد.
اگر کسى جایى از بدن خود را به بدن انسان مرده‌ای که سرد شده و غسلش نداده‌اند برساند، باید غسل مس میّت کند.
در این‌گونه موارد که مدرک خاصی در دست نیست تاریخ را آخرین احتمال قرار می‌دهند.
فشار قبر بر روح در قالب مثالی است.
ترک زینت در ایّام عدّه وفات لازم است، ولى ترک زینت به معنى ترک نظافت نیست؛ و سزاوار است این زنان بعد از گذشتن عدّه ازدواج کنند؛ مگر این‌که مانعى داشته باشند و ترک صله‌رحم نیز کار صحیحى نمى‌باشد.
این کار جایز نیست.
حرام نیست ولی کار مناسبی به نظر نمی‌رسد.
هرگاه مرد در مرگ زن يا فرزند، لباس خود را پاره كند يا زن در عزاى میت صورت خود را بخراشد به‌طوری‌که خون بيايد، يا موى خود را بكند، بنابر احتياط واجب بايد مانند كفّاره قسم را بدهد، يعنى يك بنده آزاد كند، يا ده فقير را طعام دهد و يا آنها را بپوشاند، بلكه اگر خون هم نيايد به اين دستور عمل نمايد.
پس از وفات يکي از زن و شوهر، ديگري به او نامحرم نمی‌شود ولي محرميتشان تنها محدود به نگاه کردن و غسل دادن می‌باشد.
هرگاه بچه‌ای در رحم مادر بميرد و ماندنش در رحم براى مادر خطر داشته باشد، بايد به آسان‌ترین راه ممكن او را بيرون آورند، حتّى اگر ناچار شوند او را قطعه‌قطعه كنند اشكال ندارد، اين كار بايد در درجه اوّل به‌وسیله شوهرش اگر اهل‌فن است و در درجه بعد زنى كه اهل‌فن باشد انجام شود و اگر ممكن نيست، از مرد محرمى كه اهل‌فن است استفاده كنند و در غير اين صورت، ناچار بايد از مرد نامحرمى كه اهل‌فن است كمك بگيرند.
جايز نيست انسان در مرگ كسى صورت و بدن خود را بخراشد و به خود لطمه بزند و پاره کردن يقه در مرگ غير پدر و برادر نيز، جايز نيست
