جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

1- این قولی است که داده اند و عمل به آن واجب نیست ولی سزاوار است به آن عمل شود 2-با توجه به اینکه اصل کار واجب نیست تغییر آن هم جایز است.

در صورتی که کبیر باشند خواه پسر یا دختر و در آنجا ساکن باشند تصرف محسوب می شود و اگر صغیر باشند بودن در دست ولی آنها به جای آنها محسوب می شود.

چنانچه خانه را با پول پدر گرفته‌اند و او در آن زمان محجور بوده، معامله باطل است مگر اینکه قیّم شرعى آن را اجازه دهد که در این صورت خانه تعلّق به پدر دارد و هزینه‌هایی که آن فرزند در آن منزل کرده از کیسه خود او رفته است، ولى اگر چیزهاى قابل انتقالى، مانند کابینت و امثال آن باشد، متعلّق به خود اوست.

درصورتی‌که به مصلحت پدر باشد مانعی ندارد.

درصورتی‌که قبل از تعلّق زکات، به پسرانش واگذار کند و سهم هر یک از آنان به حدنصاب برسد، زکات دارد ولی در غیر این صورت زکات واجب نیست؛ ضمناً اگر بعد از شروع رسیدن خرما واگذار کند باید زکات آن را بپردازند.

بنابر احتیاط واجب، تصرّف فرزندان باید با اجازه حاکم شرع باشد؛ ولی استفاده نوه‌ها که جزء ورثه نیستند اشکالی ندارد. ضمناً وصی می‌تواند زکات را بگیرد و به فرزندان و نوه‌ها بدهد.

وقف مزبور باطل بوده و اموال نامبرده تنها به وارث مسلمان او مى رسد، و براى این که از صداقت او در ادّعاى اسلام آگاه شوید باید در یکى از جراید معروف، اسلام خود را آگهى کند.

فرزندان میت درهرصورت از میت ارث می‌برند.

بچه‌ها از پدر و مادر و مادر از بچه‌ها ارث می‌برند ولى زن و شوهر از یکدیگر ارث نمی‌برند.

فرزندانى كه از آن متولد مى‏شوند تمام حقوق فرزندى را دارند و از پدر و مادر و بستگان خود ارث‏ مى‏برند هرچند آن زن و شوهر از هم ارث‏ نمى‏برند.

اگر ميّت عمو و عمّه و دايى و خاله نداشته باشد، سهم عمو و عمّه به اولاد آنها و سهم دايى و خاله نيز به اولاد آنها مى‏رسد.

چنانچه يقين داشته باشد كه مرد راست مى‏گويد و عقد موقّت خوانده است، عقد باطل است و زن و مرد از هم ارث‏ نمى‏برند ولى فرزندان آنها از آنها ارث‏ مى‏برند مگر اين‏كه مرد عالم بوده به بطلان عقد بوده باشد، كه در اين صورت فرزندان، تنها از زن ارث‏ مى‏برند نه از مرد و حدّ زنا بر مرد جارى می‌شود و درهرحال بايد مهرالمثل زن را بپردازد.