اگر ابتدا عقد موقت سپس عقد دائم خوانده شده عقد دائم باطل است و در این نوع موارد به گونه ای که مفسده نداشته باشد موضوع را بیان کنند.
درصورتی‌که متهم نباشد و اظهار کند مانعی برای ازدواج ندارد می‌توان سخن او را پذیرفت.
اين كار ذاتاً اشكالى ندارد، ولى چون آثار منفى اجتماعى و حقوقى دارد شرعاً جايز نيست؛ ازاین‌رو حتّى كسانى كه پايبند به دين و شريعت نيستند به سبب مفاسد اجتماعى آن به مخالفت با آن پرداخته‌اند.
در صورتی که حکم شرع را نمی دانسته اند باید اطلاع دهید و اگر صیغه را خودشان نخوانده باشند حرام ابد نشده اند و بعد از تمام شدن عده می توانند با یکدیگر ازدواج کنند.
با توجه به اینکه این نوع زنان نهی از منکر در مورد آنها اثری ندارد نگاه کردن بدون مفسده به آنها به مقدار ضرورت مانعی ندارد.
روزه گرفتن زن (روزه مستحبی) درصورتی‌که حقّ شوهرش از بين برود بدون اجازه او جايز نيست و اگر حقّ او از بين نرود نيز، بنا بر احتياط واجب بايد با اجازه شوهر باشد
بهتر این است که مسلمان همیشه به وعده خود وفا کند مگر درجایی که توانایى ندارد.
اگر بدون اجازه آمده باشند ضامن هستند؛ ولى شوهر هم نباید سخت بگیرد، بسیارند کسانى که به این مشکل مبتلا هستند و با صبر و حوصله آن را حل مى‌کنند.
حکم مرد و زن یکی است.
قسم زن صحیح است و شوهر نمی تواند او را مجبور کند و در صورت اجبار کفاره ای بر زن واجب نمی شود اما اگر از روی اختیار این کار را انجام دهد هربار کفاره شکستن قسم بر او واجب می شود. در حال ا ختیار و رضایت زن جنب از حرام محسوب می شود و نسبت به مرد در صورت عدم رضایت زن در هر صورت جنب از حرام است.
اجازه برادر معتبر نیست و اطّلاع ندادن به او خیانت محسوب نمی‌شود ولى مشورت با او مناسب است.
