پيش از گفتن «لبّيك» اعمالى كه بر محرم حرام است، بر او حرام نمى‌شود؛ هرچند نيّت احرام كرده و لباس احرام را نيز پوشيده باشد. بنابراين، اگر قبل از گفتن لبّيك چيزى از آن‌ها را بجا آورد كفّاره‌اى ندارد و در حقيقت «لبّيك» مانند «الله‌اکبر» اوّل نماز است، كه تا آن را نگويد وارد نماز نمى‌شود.
نیّت را به حج اِفراد برمی‌گرداند و حج او اشکالى ندارد.
شخصى كه وظيفه‌اش انجام حج تمتّع است بايد در حال احرام عمره نيّت كند كه عمره تمتّع و پس‌ازآن حج تمتّع را بجا مى‌آورد؛ هرچند نيّت اجمالى باشد.
اگر لبّيك را فراموش كند، يا به خاطر ندانستن مسئله آن را نگويد، واجب است در صورت امكان به ميقات برگردد و احرام ببندد و لبّيك بگويد و اگر نتواند برگردد و هنوز داخل حرم نشده، همان‌جا لبّيك مى‌گويد و اگر داخل حرم شده، واجب است به خارج حرم بازگردد و در انجام احرام ببندد و لبّيك بگويد و چنانچه نمى‌تواند بازگردد، همان‌جا محرم مى‌شود و لبّيك مى‌گويد و اگر بعد از اتمام حج يا عمره يادش بيايد، عمل او صحيح است.
هرگاه شك كند كه «لبّيك» گفته يا نه، چيزى بر او حرام نمى‌شود.
نیّت را به حج اِفراد برمی‌گرداند و حج او اشکالى ندارد.
این‌گونه نيّت اشكال دارد؛ مگر این‌که اشتباه لفظى باشد و قصدش اين بوده عمره‌اى كه وظيفه اوست انجام دهد، ولى اسمش را از روى اشتباه حجةالاسلام گذاشته است. در اين صورت صحيح است و معمولاً همين‌گونه است.
بايد به ميقات برگردد و با نيّت و تلبيه مُحرم شود؛ هرچند با بردن همراه باشد و اگر نمى‌تواند به ميقات بازگردد، بايد در خارج از حرم محرم شود و اگر نمى‌تواند تلبيه را، هرچند با تلقين، صحيح بگويد احتياط آن است كه به هر نحو مى‌تواند بگويد و ترجمه‌اش را نيز بر زبان آورد.
هرگاه در ميقات باشد و شك كند لبّيك گفته، يا نه بايد لبّيك را بگويد و اگر از ميقات گذشته، احتياط آن است اگر مى‌تواند بازگردد و لبّيك را بگويد و اگر نمى‌تواند، در همان‌جا بگويد.
مستحب است ولی طفلِ غير مميّز، يا هرکسی كه عهده‌دار كارهاى كودك است او را محرم كند و لباس احرام بر وى بپوشاند و از طرف او نيّت كند؛ يعنى به هنگام عمره تمتّع بگويد: «اين طفل را محرم مى‌كنم به عمره تمتّع قربت الى الله» و به هنگام حج تمتّع بگويد: «اين طفل را محرم مى‌كنم براى حج تمتّع قربت الى الله» و در صورت امكان او را وادار كند كه لبّيك بگويد و اگر توانايى ندارد خودش از طرف او لَبّيك بگويد؛ امّا اگر ولی مى‌ترسد كه نتواند وظايف مربوط به كودك را به‌درستی انجام دهد، بهتر است از محرم كردن وى صرف‌نظر كند.
اگر براثر جهل به مسئله، يا جهت ديگرى، گمان كند كه حج تمتّع بر عمره تمتّع مقدّم است و به هنگام احرام، نيّت حج تمتّع كند و قصد داشته باشد پس از احرام به عرفات و مشعر برود و مناسك حج تمتّع را انجام دهد، سپس عمره را بجا آورد، بنا بر احتياط واجب احرام او باطل است و بايد در ميقات دوباره محرم شود و اگر از ميقات عبور كرده، بايد در صورت امكان به ميقات برگردد و در انجام محرم شود و اگر امكان بازگشت به ميقات نيست، از همان‌جا كه هست محرم مى‌شود و اگر وارد حرم شده و توجّه به مسئله پیداکرده، بايد در صورت امكان از حرم خارج شود و محرم گردد، وگرنه در همان‌جا احرام مى‌بندد و اعمال او صحيح است.
پوشيدن لباس‌هایی مانند پيراهن، قبا، کت‌وشلوار، زیر پیراهن، شورت، بر مردان در حال احرام حرام است؛ بلكه احتياط واجب آن است كه از هر لباس دوخته اجتناب كنند؛ و در لباس دوخته تفاوتى ميان لباس كوچك و بزرگ نيست.
