در اين صورت كفّاره‌اى لازم نيست.
در حکم ناخن گرفتن تفاوتى ميان انگشت اضافى و غير آن نيست (بنا بر احتياط واجب).
اگر پس از گفتن لبّيك واجب در ميقات، شك كند كه نيّت حج تمتّع كرده، يا نيّت عمره تمتّع، بنا مى‌گذارد كه نيّت عمره تمتّع كرده و عمره‌اش صحيح است. ولى احتياط مستحب آن است كه دوباره لبّيك بگويد.
گرفتن ناخنِ شخصِ غیر محرم توسّط محرم، اشكالی ندارد.
تفاوتى در گرفتن ناخن‌ها با قيچى و ناخن‌گیر و حتّى با دندان نيست.
هرگاه شخصی بيش از ده ناخن داشته باشد،الف: اگر تمام ناخن‌ها را بگيرد، بايد يك گوسفند كفّاره بدهد و احتياط مستحب آن است كه براى هر يك از ناخن‌های اضافه بر ده ناخن اصلى، كفّاره مد طعام بدهد. ب: اگر تنها ده ناخن اصلى را در حال احرام بگيرد، احتياط واجب آن است كه يك گوسفند كفّاره بدهد.ج: اگر بعضى از ناخن‌های اصلى و بعضى از ناخن‌های اضافه را بگيرد، براى هر يك از ناخن‌های اصلى يك مد طعام و براى هر يك از ناخن‌های اضافى نيز، بنا بر احتياط مستحب، يك مد طعام مى‌پردازد.
اگر بعد از گفتن لبّيك در روز هشتم ذی‌الحجه، كه بايد براى حج تمتّع تلبيه بگويد، فراموش كند كه براى حج لبيك گفته، يا براى عمره، بنا مى‌گذارد كه براى حج تمتّع گفته و حج او صحيح است، ولى احتياط مستحب آن است كه دوباره لبّيك بگويد.
رنگ كردن موها، درصورتی‌که به آن تزيين گفته شود، براى محرم اشكال دارد؛ هرچند قصد زينت نكرده باشد و درصورتی‌که جنبه تزيين نداشته باشد (مثل این‌که براى درمان حنا ببندد) مانعى ندارد.
اگر به‌قصد کوتاه کردن ناخن باشد اشکال دارد.
در حرمت جدا كردن مو از بدن، تفاوتى بين کم‌وزیاد بودن موى ازاله شده نيست، بلكه ازاله يك مو نيز حرام است؛ هرچند ازنظر كفّاره تفاوت دارد.
شخصى كه وظيفه‌اش انجام حج تمتّع است بايد در حال احرام عمره نيّت كند كه عمره تمتّع و پس‌ازآن حج تمتّع را بجا مى‌آورد؛ هرچند نيّت اجمالى باشد.
مُحرم (چه مرد و چه زن) نبايد مو از بدن خود جدا كند؛ خواه با تراشيدن باشد، يا قيچى كردن، يا كندن به هر وسيله ديگر (مثلاً به‌وسیله دارو)، خواه شخصاً اين كار را انجام دهد، يا ديگرى را وادارد تا او را اصلاح نمايد؛ حتّى جدا كردن يك مو از بدن جايز نيست و فرقى ميان اعضاى بدن نمى‌باشد.
