اگر نيّت عمره مفرده كند و سپس بخواهد آن را عمره تمتّع قرار دهد حج او اشكال پيدا مى‌كند، ولى چنانچه عمره مفرده در ماه‌های حج (شوّال، ذی‌القعده و ذی‌الحجه) واقع‌شده باشد و حج مستحبى باشد مى‌تواند آن را عمره تمتّع قرار دهد، همچنین اگر بدون توجه، نيت عمره مفرده كرده (چنانچه در ماه‌های حج باشد) مى‌تواند به عمره تمتع عدول كند.
عمره همانند حج بر دو قسم است: واجب و مستحب؛ بنابراین كسى كه فقط توانايى بر عمره مفرده داشته باشد احتياط واجب آن است كه آن را بجا آورد؛ هرچند استطاعت و توانايى بر حج نداشته باشد و یک‌مرتبه در تمام عمر بيشتر واجب نيست. بنابراين، كسانى كه حج نيابتى بجا مى‌آورند، احتياط واجب آن است كه بعد از انجام عمل نيابت، عمره مفرده‌اى براى خود بجا آورند. همچنین کسی که قصد دارد وارد مکه شود و موسم حج نباشد واجب است عمره مفرده انجام دهد.
حاجى كسى است كه حجةالاسلام (تمتّع) به‌جا آورده باشد ولى گفتن آن به کسی که عمره بجا آورده و نيز به کار بردن " حجکم مقبول و سعیکم مشکور " برای آنها اشكالى ندارد.
در فرض سؤال بايد براى طواف و نماز نايب بگيرد و بقيّه اعمال عمره را خودش بجا آورد و چنانچه به ايران آمده، بايد برگردد و اعمالش را انجام دهد و اگر نمى‌تواند برگردد، بايد براى اعمال عمره نايب بگيرد، ولى بايد خودش تقصير نموده و ترتيب بين تقصير و ساير اعمال را مراعات كند و تا اعمال عمره را انجام ندهد، در احرام باقى مى‌ماند.
اگر حج او استحبابى است، مى‌تواند عمره مفرده را تبديل به عمره تمتّع كند؛ مشروط بر این‌که عمره مفرده‌اش را در ماه‌های حج (شوّال، ذی‌القعده يا ذی‌الحجه) انجام داده باشد، ولى چنانچه حج واجب، يا نيابتى باشد، جواز تبديل محل اشكال است.
این کار کفایت از عمره واجب می‌کند ولی درصورتی‌که فعلاً توانایی دارد احتیاط آن است که انجام دهد.
عمره مفرده يكى از بهترين اعمال است و فضيلت بسيار دارد. از پيغمبر اكرم صلی‌الله علیه و آله روایت‌شده كه فرمود:«اَلْعُمْرَةُ كَفّارَةٌ لِكُلِّ ذَنْبٍ؛ عمره كفّاره تمام گناهان است (و پشت انسان را از بار گناه سبك مى‌كند)».
اشكال ندارد و چنانچه وظيفه او نايب گرفتن شود براى طواف و نماز طواف نايب مى‌گيرد و بقيّه را با رعايت ترتيب خودش انجام مى‌دهد.
اگر در ابتدا نيّت كرده و تلبيه گفته، احرام محقق شده و تجديد آن معنى ندارد؛ و نمى‌تواند براى عمره ديگرى نيّت كند. بنابراين، احرام دوم باطل است، ولى مى‌تواند نيّت عمره خود را به عمره تمتّع برگرداند؛ به‌شرط این‌که عمره مفرده به سبب نذر و مانند آن بر او واجب نشده باشد.
هر كس قصد دارد وارد مكّه شود واجب است با احرام وارد شود، و براى احرام بايد نيّت عمره يا حج داشته باشد، و اگر موسم حج نيست واجب است عمره مفرده انجام دهد. لكن كسانى كه به مقتضاى شغلشان زياد به مكّه رفت و آمد مى‌كنند (مانند رانندگان اتومبيل، و خدمه كاروان ها)، از اين حكم استثنا شده‌اند. همچنين كسانى كه عمره بجا آورده‌اند اگر از مكّه خارج شوند و دوباره در همان ماه داخل مكّه شوند، احرام و عمره مجدّد بر آنها واجب نيست؛ البته برای مسیرهای نزدیک مانند عرفات در هر صورت احرام لازم نیست.
كسانى كه عمره را مثلاً در ماه شعبان بجا آورده و در ماه رمضان به (جهت بازديد) به عرفات مى‌روند، لازم نيست در بازگشت به حرم محرم شده و عمره ديگرى انجام دهند.
عمره مفرده در سه چيز با عمره تمتّع تفاوت دارد:اوّل: این‌که در عمره تمتّع بايد تقصير كند؛ ولى مردان در عمره مفرده مخيّرند بين تقصير و سر تراشيدن. دوم: آن‌که در عمره تمتّع، طواف نساء نيست؛ ولى عمره مفرده طواف نساء هم دارد.سوم: این‌که ميقات عمره تمتّع يكى از مواقيت پنج‌گانه است؛ ولى در عمره مفرده علاوه بر میقات‌های مذكور، از أدنى الحل (مانند مسجد تنعيم) نيز مى‌توان محرم شد.
