كسانى كه از طرف ديگران و به نيابت از آنان قربانى مى‌كنند، بايد قبل از حلق يا تقصير كسى كه آن‌ها را نايب كرده قربانى را ذبح كنند.
احتياط واجب آن است كه يك قربانى فقط براى يك نفر باشد؛ حتّى در حال ضرورت و اگر چند نفر فقط قادر بر يك قربانى باشند احتياط آن است كه هم قربانى كنند و هم روزه‌اى را كه بدل قربانى است بجا آورند، ولى در قربانی‌های مستحب، كه روز عيد قربان انجام مى‌شود، مانعى ندارد عدّه كم يا زيادى يك قربانى كنند.
اگر قربانىِ سالم (و داراى شرايطى كه ذكر شد) يافت نشود، ناقص كافى است.
حج او اشکالى ندارد، ولى قربانى بر ذمّه‌اش می‌ماند. اگر ماه ذی‌الحجه تمام نشده، در وطنش قربانى می‌کند. در غیر این صورت، در سال آینده در ماه ذی‌الحجه قربانى می‌نماید.
حداقل قربانى يك گوسفند است و هر چه بيشتر ذبح كند بهتر است. در روايتى آمده است كه: «رسول خدا 9 در يك سفر حج صد شتر همراه آوردند. شصت‌وشش شتر را براى خود و بقيّه را براى حضرت على 7 قربانى كردند».
ذبح در شب اشكال دارد.
احتياط واجب آن است كه تابيده نباشد.
اگر حاجى قدرت بر ذبح نداشته باشد، يعنى نه حيوانى براى قربانى دارد و نه پول آن را، چنين شخصى بايد سه روز در سفر حج و هفت روز پس از بازگشت (مجموعاً ده روز) روزه بگيرد؛ و آن سه روز را كه در سفر حج بجاى قربانى روزه مى‌گيرد، بايد در ماه ذی‌الحجه باشد و احتياط واجب آن است كه از هفتم تا نهم اين ماه باشد و جلوتر نباشد و بايد آن سه روز پشت سر هم باشد؛ و هفت روز ديگر را بايد پس از بازگشت از سفر حج روزه بگيرد و احتياط مستحب آن است كه پی‌درپی بجا آورد.
هرگاه گوش حيوان را براى نشانه و علامت مقدارى چاك داده، يا سوراخ كرده، يا كمى از آن را بريده باشند ضررى ندارد.
با توجّه به جهات مختلف در حال حاضر مخيّر بين ذبح در قربانگاه‌های موجود، كه همه در خارج از منى است و ذبح در وطن مى‌باشند و اين حكم تا زمانى است كه گوشت‌ها ـ مانند سال‌های اخير ـ به خارج منتقل گرديده و مصرف شود، مگر اين‌كه اطمينان داشته باشند كه قربانى بدون عيب و نقص و واجد شرايط است و گوشت آن مصرف مى‌شود كه در اين صورت ذبح در منى را مقدّم بدارند.توضيح این‌که: سابقاً گوشت‌ها در مني از بين مي¬رفت و لذا مي¬گفتيم ذبح در انجام جايز نيست، ولي در حال حاضر که گوشت‌ها بسته¬بندي مي¬شود عيب ديگري به وجود آمده که تمام قربانگاه¬ها خارج از مني هستند و بعضي از قربانی‌ها شرايط لازم را ندارند؛ و از طرفي مصارف گوشت قرباني در محل، همه صرف شيعيان مي¬شود و قرباني¬ها داراي شرايط لازم هستند. بنابراين هرکدام اولويتي دارد، لذا مخيرند؛ و چنانچه در محل، قرباني مي¬کنند، بايد هماهنگ شود که مطابق عيد قربان در عربستان ذبح کنند ولي چون تأخیر قرباني را در حال اختيار تا سه روز اجازه مي¬دهيم مي¬توانند مطابق عيد قربان در محل نيز ذبح کنند و براي خروج از احرام بايد به او اطّلاع دهند (اين حکم تکليفي است نه وضعي). مگر در جایی که امکان اطّلاع نباشد که اگر پول آن را کنار بگذارند کافي است.
