جامع المسائل، مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

بعيد نيست قول فروشنده در مورد سنّ حيوان، يا اخته نبودن، يا ساير عيوب پنهانى، كه خريدار نمى‌داند يا نمى‌تواند تشخيص دهد، مقبول باشد.

هرگاه حيوانى را كه به‌ظاهر چاق است خريدارى كند و بعد از ذبح كردن، يا پس از خريدن و پرداخت وجه و قبل از ذبح معلوم شود لاغر است، كافى است.

هرگاه پس از ذبح قربانى شك كند كه آن حيوان ناقص بوده، يا بعضى از شرايط معتبر قربانى را دارا نبوده، اعتنا به شك نمى‌كند.

هرگاه حيوانى را كه به‌ظاهر ناقص نيست خريدارى كند و بعد از ذبح، يا پس از خريدارى و پرداخت پول بفهمد كه ناقص است، آن حيوان كفايت مى‌كند؛ هرچند احتیاط مستحب آن است كه به آن قناعت نكند.

اگر احتمال نمى‌داد كه حيوان چاق است، يا احتمال مى‌داد، ولى از روى بی‌مبالاتی آن را ذبح كرد، اگر قصد اطاعت امر الهى داشته كافى است.

اگر به گمان این‌که لاغر است خريدارى كند و بعد معلوم شود چاق است كفايت مى‌كند؛ خواه قبل از ذبح باشد، يا بعد از ذبح.

هرگاه مى‌دانست گوسفند او لاغر است، ولى به‌واسطه جهل به مسئله آن را با قصد قربت ذبح كرد، سپس معلوم شد چاق است كفايت مى‌كند.

هرگاه احتمال بيمارى يا نقص بعضى از شرايط معتبر در قربانى را بدهد، احتياط آن است كه آن را وارسى كند، هرچند در احتمال غير عيب‌هاى مادرزادى وارسى كردن واجب نيست.

اگر حيوانى براى قربانى يافت نشود، نه سالم و نه غیرسالم، مى‌تواند قيمت آن را نزد شخص امينى در مکه بگذارد كه تا پايان ماه ذی‌الحجه در منى براى او قربانى كند و اگر در آن سال نتوانست، در سال بعد اين كار را انجام مى‌دهد و اگر شخص مطمئنی در انجام‌ نيابد، مى‌تواند در سال آينده از بعضى از حجاج مطمئن خواهش كند براى او انجام دهند و در شرايط فعلى مى‌تواند در وطنش نيز ذبح كند.

مستحب است قربانى را سه قسمت كند: یک‌سوّم آن را براى خود بردارد و یک‌سوّم را درراه خدا به نيازمندان صدقه دهد و یک‌سوّم را به دوستان و مؤمنان هديه نمايد. البتّه لازم نيست تقسيم به سه قسمت به‌طور مساوى باشد، ولى دادن بخشى از آن به فقير واجب است، امّا خوردن چيزى از آن واجب نيست؛ هرچند موافق احتياط است.

هرگاه معتقد به ناقص بودن قربانى بود و براثر ناآگاهى از مسئله قربت الى الله آن را ذبح كرد، بعد معلوم شد كه سالم است، كافى است.

اگر قربانىِ سالم (و داراى شرايطى كه ذكر شد) يافت نشود، ناقص كافى است.