نمازخواندن در جبل الرحمه
نمازخواندن روی کوه جبل الرحمه چه حکمی دارد؟
نمازخواندن باطل نیست ولی وقوف بر جبل الرحمه در روز عرفه کراهت دارد.
نمازخواندن باطل نیست ولی وقوف بر جبل الرحمه در روز عرفه کراهت دارد.
حج او اشکالی ندارد. درصورتیکه کاری برخلاف احرام انجام داده باید کفاره دهد و فرزند او فرد سعادتمندی خواهد بود ان شاء الله.
بايد به حج اِفراد عدول كند و بعد از اتمام حج، عمره مفرده بجا آورد.
چنانچه کاملاً پاکشده باشد عمره او هنگام پاك بودن صحيح است و ديدن لك بعدازآن ضررى به آن نمىزند؛ (زيرا طُهر متخلّل بنا بر اقوى حكم حيض را ندارد).
اگر كسى براثر عذرى موفّق بر وقوف در عرفات در روز نهم ذیالحجه نشود و شب عيد را هم عمداً و بدون هيچ عذرى وقوف نكند، حج او باطل مىشود؛ هرچند وقوف در مشعرالحرام را درك نمايد.
كسى كه موفّق به درك وقوف در عرفات از ظهر تا غروب نشود، واجب است مقدارى از شب عيد را ـ هرچند كم باشد ـ در انجام توقّف كند، بنابراين اگر براثر موانع، زمانى به عرفات برسد كه مردم ازآنجا كوچ كرده باشند، مقدارى از شب را مىماند، سپس بهسوی مشعر مىرود، بهشرط آنکه قبل از طلوع آفتاب روز عيد خود را به مشعرالحرام برساند و اين را «وقوف اضطرارى عرفات» مىگويند و اگر موفّق بر وقوف اضطرارى نيز نشد، يعنى نتوانست چيزى از شب را در انجام بماند، كافى است مقدارى از وقوف مشعرالحرام را، درك كند. در اين صورت نيز حجش صحيح است.
گرچه وقوف در عرفات در تماموقت آن (از ظهر تا غروب روز نهم) واجب است و تركش گناه مىباشد، ولى تمام آن از اركان حج نيست. بلكه ركن حج فقط مقدارى از اين مدّت است؛ يعنى اگر كسى تنها مقدارى از ظهر تا غروب را در عرفات توقّف كند، حجش صحيح است و اگر عمداً وقوف را در تمام اين مدّت ترك كند حج او باطل خواهد شد و وقوف در شب عيد، كه «وقوف اضطرارى» نام دارد، براى او كفايت نمىكند.
هرگاه قبل از غروب آفتاب كوچ كند، اگر از روى فراموشى يا ندانستن مسئله باشد، درصورتیکه يادش بيايد اگر امكان دارد بايد بازگردد و اگر مراجعت نكند گناهكار است و بنا بر احتياط كفّاره نيز دارد و اگر يادش نيامد چيزى بر او نيست.
هرگاه از روى عمد قبل از غروب آفتاب از عرفات كوچ كند و بازنگردد، گناه كرده و بايد يك شتر در منى (و احتیاطاً در روز عيد) قربانى كند (و اگر نتواند شتر قربانى كند، بايد هيجده روز روزه بگيرد) و درهرصورت حجش صحيح است و اگر قبل از غروب آفتاب دوباره به عرفات بازگردد و تا غروب در انجام بماند و سپس كوچ كند، كفّارهاى بر او واجب نيست.
وقوف در عرفات عبادت است و بايد با نيّت و قصد قربت همراه باشد. نيّت آن عبارت خاصی ندارد، همين مقدار كه در دل قصد كند كه در عرفات از ظهر تا غروب براى خدا توقّف مىكند كافى است.