نماز را رها کرده و در مکان دیگری بخواند، البته در صورت امکان می‌تواند موقعی که به سجده یا رکوع می‌رود بدون گفتن ذکر کمی حرکت کند تا خارج شود.
لازم است با او توافق کنند و سهم او را به‌عنوان مال‌الاجاره بپردازند.
نمازخواندن در هر دو خوب است.
آنچه يقين آور باشد ملاک است و در صورت اختلاف احتياط نماييد.
نماز جمعه و نماز عید به خاطر اجتماع باشکوهی که دارد در عین اینکه عبادت است تأثیرات مثبت سیاسی نیز دارد.
در مورد روزه هم همینطور است و در صورتی که واقعا این حکم که مسافر در سفر نباید روزه بگیرد و نمازش شکسته است را نشنیده بود، روزه ای که در سفر گرفته صحیح است.
از هر دو اجتناب کند و نماز بخواند و بعدا قضا کند.
در صورتی که گرفتار وسواس هستید اعتنا نکنید و اگر چنین نیست و خون آشکار شده و یقین قلبی دارید باید نمازها را قضا نمایید و همه چیزهایی که یقین دارید آلوده شده را آبکشی کنید مگر اینکه موجب غسر و حرج شود.
احتیاط واجب آن است که آن مقدار از نمازها که یقین دارد مسح غلط بوده را به تدریج قضا کند اما نسبت به مشکوک تکلیفی ندارد.
در صورتی که وضع او مشکوک باشد باید سوال کند.
حکم باکره را دارد چون در واقع عقد نشده است (البته مهرالمثل را ضامن است).
