هرگاه بداند مكانى غصبى است، امّا اين مسئله را كه نبايد در جاى غصبى نماز بخواند نمىدانست، هرگاه در آنجا نماز بخواند بنا بر احتياط واجب نمازش را اعاده كند.
نماز در ملكى كه منفعت آن متعلّق به ديگرى است (مثل اينكه در اجاره اوست) بدون اجازه صاحب منفعت (مستأجر) اشكال دارد.
اشکالی ندارد ولی نباید در کارهای آن دخالتی نماید و دیگران نسبت به تهیه غذای کارگران اقدام نمایند.
نمازخواندن در ملكى كه مورد تعلّق حقّ ديگرى است، مثل اينكه میت وصیت كرده كه ثلث مال او را به مصرفى برسانند تا وقتی‌که ثلث را جدا نكنند نمىتوان در آن ملك نماز خواند.
كسى كه ناچار است نماز واجب را سواره بخواند چنانچه مركب يا صندلى و زين آن غصبى باشد و مجبور نباشد بر آن مركب نماز بخواند نماز او اشكال دارد، همچنين است اگر بخواهد در حال اختيار نماز مستحبى را سواره بخواند، بنابراین بین نماز مستحب و واجب فرقی وجود ندارد.
كسى كه در مسجد نشسته اگر ديگرى جاى او را غصب كند و در آن نماز بخواند بنا بر احتياط واجب بايد نمازش را اعاده كند.
احتياط واجب آن است كه مكان نمازگزار مباح باشد، نماز در ملک غصبى يا روى فرش يا تخت غصبى اشكال دارد.
هرگاه درجایی نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد غصبى است نمازش صحيح است، همچنين اگر غصبى بودن جايى را می‌دانست امّا فراموش كرد و بعداً به خاطرش آمد، ولى اگر خود غاصب فراموش كند و نماز بخواند نمازش اشكال دارد.
مسلم است که نماز در زمین غصبى حرام است و مرور زمان هرگز حکم آن را تغییر نمی‌دهد.
تصرّف و نمازخواندن در ملك میتی كه خمس يا زكات بدهكار است حرام است، مگر آنكه بدهى او را بدهند، هرگاه یکی از آن‌ها خمس سهم خودش را بدهد مجاز هست در آنجا نماز بخواند.
در مورد قسمت اول سؤال؛ نمازخواندن بر چنین فرشی جایز نیست و در مورد قسمت دوم سؤال؛ همان قسمت خاص اشکال دارد.
اگر با پولى كه خمس و زكات آن را نداده ملكى بخرد، تصرّف او در آن ملك حرام است و نمازش هم در آن اشكال دارد، همچنين است اگر به ذمّه بخرد امّا هنگام خريدن قصدش اين باشد از مالى كه خمس يا زكاتش را نپرداخته پول آن را بپردازد كه بنا بر احتياط واجب بايد از آن اجتناب كند.
