مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 87ـ مستحبّ است پيش از خواب و پيش از نماز و بعد از خارج شدن منى، بول کند.

مسأله 83ـ براى زن استبراء نيست و هرگاه رطوبت مشکوکى از او خارج شود، پاک است وضو وغسل هم ندارد.

مسأله 2114ـ احتیاط مستحب آن است كه زن، بچّه دختر خود را شير كامل ندهد همچنين بچّه اى را كه شوهر دخترش از زن ديگر دارد.

مسأله 2054ـ زن شوهردار اگر زنا دهد بر شوهر خود حرام نمى شود، ولى چنانچه توبه نکند و بر عمل خود باقى باشد بهتر است شوهر او را طلاق دهد، امّا مهرش را بايد بدهد و اگر مشهور به زنا شود احتياط واجب طلاق دادن اوست.

مسأله 444ـ اگر مرد با زن حائض زنا کند، يا با زن حائض بيگانه اى به گمان اين که همسر خود اوست نزديکى نمايد، احتياط آن است که کفّاره دهد.

مسأله 1453ـ زنان باردارى كه روزه براى حمل آنها ضرر دارد روزه گرفتن بر آنها واجب نيست، ولى كفّاره‏ (یک مد طعام) بايد بدهند، امّا اگر روزه براى خودش ضرر دارد روزه بر او واجب نيست كفّاره هم ندارد، ولى بعداً قضا مى‏ كند.

مسأله 457ـ زنان حائض بر شش گونه اند:1ـ صاحب عادت وقتيّه و عدديّه: يعنى زنى که دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببيند و شماره روزهاى او در هر دو ماه يک اندازه باشد، مثل اين که دو ماه پشت سر هم از اوّل ماه تا هفتم، خون ببيند.2ـ صاحب عادت وقتيّه: و آن زنى است که دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون حيض ببيند، ولى شماره روزهاى او به يک اندازه نباشد، مثلاً يک ماه، پنج روز و يک ماه، هفت روز ببيند.3ـ صاحب عادت عدديّه: و آن زنى است که شماره روزهاى عادت او در دو ماه پشت سر هم يک اندازه است (مثلاً هفت روز)، ولى وقت ديدن آن مختلف است، مثلاً يک بار از اوّل ماه و بار ديگر از دهم ماه شروع مى شود.4ـ مضطربه: و آن زنى است که چندماه حائض شده ولى عادت معيّن پيدا نکرده و يا اگر سابقاً عادت داشته، به هم خورده و عادت تازه اى جانشين آن نشده است.5ـ مبتدئه: و آن زنى است که براى اوّلين بار حائض مى شود.6ـ ناسيه: و آن زنى است که عادت خود را فراموش کرده است. هر کدام از اينها احکامى دارند که در مسائل آينده گفته مى شود.

مسأله 494ـ بسيارى از زنان بعد از وضع حمل يک ماه يا بيشتر خون مى بينند، چنين زنانى اگر درحيض عادت دارند بايد به تعداد روزهاى عادتشان نفاس قرار دهند بعد از آن تا ده روز حکم استحاضه دارد، بعد از گذشتن ده روز اگر همزمان با ايّام عادت حيضش باشد بايد مطابق احکام حائض عمل کند (خواه نشانه هاى خون حيض را داشته باشد يا نه) و اگر همزمان با ايّام عادتش نباشد حکم استحاضه دارد، مگر اين که خون داراى نشانه هاى حيض باشد.

مسأله 495ـ زنانى که تا يک ماه يا بيشتر بعد از وضع حمل خون مى بينند، اگر عادت ماهيانه ندارند ده روز اوّل نفاس است و ده روز دوم استحاضه و بعد از آن اگر نشانه هاى حيض را داشته باشد، حيض وگرنه آن هم استحاضه است.

مسأله 467ـ زنى که از خون پاک نمى شود، ولى دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن خون او نشانه هاى حيض را دارد، امّا شماره روزهاى خونى که نشانه حيض را دارد يک اندازه نيست، چنين زنى نيز بايد تمام آنچه را نشانه حيض دارد حيض قرار دهد.

مسأله 472ـ زنانى که از خون پاک نمى شوند ولى دو ماه پشت سر هم چند روز از خونى را که مى بينند نشانه حيض و بقيّه نشانه هاى استحاضه دارد و شماره روزهايى که نشانه حيض دارد در هر دو ماه يک اندازه است، امّا وقت آن يکى نيست، بايد آن چند روزى که نشانه حيض را دارد حيض قرار دهند.

مسأله 468ـ زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن، سه روز يا بيشتر خون حيض ببيند و بعد پاك شود، دو مرتبه سه روز يا بيشتر خون ببيند و مجموع روزهايى كه خون ديده یا در بین آن پاک بوده، از ده روز بيشتر نشود (ولى ماه دوم كمتر يا بيشتر از ماه اوّل باشد) چنين زنى نيز بايد تمام آنچه را ديده حيض قرار دهد، ولى در روزهاى وسط كه پاك است حكم طاهر را دارد.