روزه مسافرى که جاهل به بطلان روزه در سفر است
مسأله 1445ـ کسى که اصلاً نمى داند روزه مسافر باطل است اگر در سفر روزه بگيرد روزه اش صحيح است، ولى اگر در بين روز مسأله را بفهمد روزه اش باطل مى شود.
مسأله 1445ـ کسى که اصلاً نمى داند روزه مسافر باطل است اگر در سفر روزه بگيرد روزه اش صحيح است، ولى اگر در بين روز مسأله را بفهمد روزه اش باطل مى شود.
مسأله 1446ـ هر گاه فراموش کند مسافر است،يا فراموش کند که روزه مسافر باطل است و در اين حال روزه بگيرد، بنابر احتياط واجب بايد روزه را قضا کند.
مسأله 1463ـ روزه گرفتن زن (روزه مستحبّى) در صورتى که حقّ شوهرش از بين برود بدون اجازه او جايز نيست، و اگر حقّ او از بين نرود نيز، بنابر احتياط واجب بايد با اجازه شوهر باشد، همچنين روزه مستحبّى اولاد اگر اسباب اذيّت پدر و مادر شود جايز نيست، ولى اجازه گرفتن از آنها لازم نمى باشد.
مسأله 1367ـ کسى که براى نجات غريق مجبور است سر را در آب فرو ببرد روزه اش اشکال دارد، ولى به عنوان نجات جان مسلمانى اين کار واجب است و بعداً قضا کند.
مسأله 1467ـ روزى که انسان شک دارد که آخر ماه شعبان است يا اوّل ماه رمضان، اگر مى خواهد روزه بگيرد بايد به قصد آخر شعبان باشد و اگر به نيّت اوّل ماه رمضان روزه بگيرد حرام و باطل است.
مسأله 1470ـ روزه تمام روزهاى سال، غير از روزه هاى حرام و مکروه که دربالا گفته شد، مستحبّ است، ولى بعضى از روزها تأکيد بيشترى دارد از جمله:1ـ پنجشنبه اوّل و آخر هر ماه و اوّلين چهارشنبه بعد از روز دهم ماه، حتّى اگر کسى اينها را به جا نياورد مستحبّ است قضا کند.2ـ سيزدهم و چهاردهم و پانزدهم هر ماه.3ـ تمام ماه رجب و شعبان و اگر نتواند قسمتى از آن را روزه بگيرد، هر چند يک روز باشد.4ـ روز بيست و چهارم ذى الحجّه و بيست و نهم ذى القعده.5ـ روز اوّل ذى الحجّه تا روز نهم، ولى اگر به واسطه ضعف روزه نتواند دعاهاى روز عرفه را بخواند روزه آن روز مکروه است.6ـ عيد سعيد غدير (هيجده ذى الحجّه).7ـ روز اوّل و سوم و هفتم محرم.8ـ روز تولّد پيغمبر اکرم(صلى الله عليه وآله)(17 ربيع الاول).9ـ روز مبعث رسول خدا(صلى الله عليه وآله)(27 رجب).10ـ روز عيد نوروز.
مسأله 1469ـ روزه روز عاشورا مکروه است، همچنين روزى که انسان شک دارد روز عرفه است يا عيد قربان و روزه ميهمان بدون اجازه ميزبان نيز کراهت دارد.
مسأله 179ـ براى تطهير تنور نجس کافى است يک مرتبه از بالا به پايين آب در آن بريزند بطورى که تمام اطراف آن شسته شود، امّا اگربوسيله بول نجس شده باشد دوبار لازم است و بهتر است گودالى ته آن بکنند تا آبها در آن جمع شود و بيرون آورند و بعد آن گودال را با خاک پاک پر کنند.
مسأله 184ـ اگر حصير نجس را که با نخ بافته اند در آب کر يا جارى فرو برند، يا زير آب لوله کشى بگيرند بعد از برطرف شدن عين نجاست، پاک مى شود.
مسأله 197ـ هرگاه زمينى را با آب قليل آب بکشند اگر از شن يا ريگ باشد و غساله يعنى آب باقيمانده در آن فرو رود پاک است، امّا ريگهاى زير آن زمين نجس مى شود. همچنين اگر سراشيبى داشته باشد آب از آن بگذرد پاک مى گردد، امّا اگر غساله روى زمين بماند نجس است، مگر با وسيله اى آن را جمع کنند.
مسأله 170ـ ظرف نجس را با آب قليل بايد سه مرتبه شست، ولى در آب کر يا جارى يک مرتبه کافى است، هرچند سه مرتبه بهتر است (آبهاى لوله کشى در حکم آب جارى است).
مسأله 177ـ براى شستن ظرفهاى بزرگ مثل خمره و پاتيل هرگاه آن را سه مرتبه با آب پر کنند و بعد خالى کنند پاک مى شود و راه آسانتر اين است که هر دفعه آب را از بالا به پايين به تمام اطراف آن بريزند و هربار آبى که ته آن جمع مى شود بيرون آورند و لازم است در هر دفعه ظرفى را که با آن آبها را بيرون مى آورند، بشويند.