مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

مسأله 159ـ گذاشتن قرآن روى عين نجس چنانچه موجب بى احترامى باشد، حرام است و بايد آن را برداشت.

مسأله 1420ـ اگر چند سال بگذرد و کفّاره را به جا نياورد چيزى بر آن اضافه نمى شود.

مسأله 913ـ کسى نمى تواند براى ياد دادن واجبات نماز، مزد بگيرد (بنابراحتياط واجب) امّا براى مستحبّات مانعى ندارد، مگر اين که از شعائر دين باشد يا حفظ احکام الهى منوط به تعليم آن گردد.

مسأله 28ـ هرگاه چيز نجس را زير شيرى که متّصل به کر است بگيرند، آبى که از آن مى ريزد پاک است، مگر اين که بو يا رنگ يا طعم نجاست به خود گيرد.

مسأله 2364ـ گروه دوم از کسانى که به واسطه خويشاوندى ارث مى برند «پدر بزرگ» و «مادر بزرگ» و «برادر» و «خواهر» ميّت است و اگر برادر و خواهر نداشته باشد اولادشان به جاى آنها ارث مى برند، اين گروه در صورتى ارث مى برند، که هيچ کس از گروه اوّل وجود نداشته باشد.

مسأله 2379ـ گروه سوم عمو و عمّه و دايى و خاله و اولاد آنان است که اگر از گروه اوّل و دوم کسى نباشد آنها ارث مى برند.

مسأله 1033ـ گريه کردن با صدا نماز را باطل مى کند هرچند بى اختيارشود، بلکه بنابر احتياط واجب گريه بى صدا نيز نماز را باطل مى کند اينهادر صورتى است که گريه از ترس خدا و براى آخرت نباشد، و الاّ نه تنها نماز را باطل نمى کند، بلکه از بهترين اعمال و از کارهاى اولياى خداست.

مسأله 843ـ «اَشْهَدُ أَنَّ عَلِيَّاً وَلِىُّ اللّهِ» (يعنى گواهى مى دهم که على ولىّ خدا بر همه خلق است) جزء اذان و اقامه نيست، ولى خوب است بعد از «اَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللّهِ» به قصد تبرّک گفته شود، لکن به صورتى که معلوم شود جزء آن نيست.

مسأله 948ـ هرگاه پيش از آن که بدن آرام گيرد ذکر سجده را شروع کند، نماز باطل است، همچنين اگر قسمتى از آن را هنگام بلند شدن از سجده بگويد، امّا اگر سهواً باشد مانعى ندارد و اگر قبل از برداشتن سر از سجده متوجّه شود بايد ذکر را اعاده کند.

مسأله 1101ـ اگر در نماز چند کلمه يا چند جمله بگويد بطورى که از صورت نمازگزار خارج نشود وهمه آن يکى حساب شود، دوسجده سهو براى همه کافى است.

مسأله 1014ـ هرگاه کلمه اى بگويد که يک حرف بيشتر ندارد چنانچه معنى داشته باشد (مانند «ق» در عربى يعنى نگه دار) و معنى آن را قصد کند نمازش باطل است و اگر قصد نکند امّا متوجّه معنى آن باشد احتياط آن است که نماز را اعاده کند.

مسأله 1295ـ اگر از گفته منجّمين و اشخاصى که از اين امور اطّلاع دارند اطمينان پيدا کند که خورشيد يا ماه گرفته، بايد نماز آيات را بخواند و نيز اگر بگويند فلان وقت خورشيد يا ماه مى گيرد و فلان مقدار طول مى کشد و به گفته آنها اطمينان پيدا کند، بايد وقت را رعايت کند.