مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

رقص یک امر عرفى است و آن حرکات موزونى است که افراد مطلع تصدیق کنند مصداق رقص است و اگر مصادیق مشکوکى پیدا کرد حرام نیست.

تنها رقص زن براى شوهرش (بدون حضور دیگران) جايز است و بقيّه اشكال دارد.

نگاه کردن به رقص اشکال دارد.

درصورتی‌که آن‌ها موافق نبوده و با زبان خوش نهى از منکر کنند مسئولیتى ندارند.

اگر به طور اتفاقی نگاه کرده، اشکالی ندارد.‌

مولوی شاعر زبردستی بود و مطالب عرفانی در مثنوی او فراوان است ولی عقیده صوفی گری داشت و مسئله سماع و رقص و امثال‌ذلک ناشی از همین است؛ و نمی‌توان به همه گفته‌های او اعتماد کرد.

رقصیدن زن برای همسر واجب نیست (جزء وظایف زن نیست) ولی اگر واقعا موجب جدایی یا اختلاف مهم و چشمگیری می شود به مقدار ضرورت مانعی ندارد (در اینصورت می تواند به مقدار ضرورت از فیلمهای آموزشی زنان استفاده کند).

کار مناسبی نیست.‌

درصورتی‌که همراه با آهنگ لهوی نباشند و حرکاتی شبیه به رقص نداشته باشند مانعی ندارد.

لهو به معنای سرگرمی است و در این موارد منظور حرکاتی است که متناسب با مجالس فساد و عیاشی و هوسرانی است.

احتیاط در ترک این کار است.

اگر شاباش را در برابر رقص بدهند، اشکال دارد؛ و درصورتی‌که مفسده ندارد به صاحبان اصلی برگردانید و الا به فقرا صدقه دهید و اگر خودتان نیازمند باشید می‌توانید استفاده نمایید.