درصورتی‌که عقل و هوش کافی داشته باشد مانعی ندارد هرچند احتیاط مستحب آن است که در زاید بر ثلث، با ورثه مصالحه شود، به این معنی که آن فرزند در یک‌سوم آن تصرف کند و بقیه را به ورثه بدهد البته خودش نیز مانند سایر ورثه از باقی‌مانده ارث می‌برد.
آنچه را انسان‌ها در حال حیات به بعضى از ورثه می‌بخشند مانع سهم‌الارث آنها از اموال میّت نخواهد بود.
عدّهاى وصیت مىكنند كه فلان فرزندم از ارث محروم باشد؛ این‌گونه وصیت‌ها قبول نيست؛ اما اگر كسى در زمان حياتش بگويد «اين زمين براى فلان فرزندم به‌شرط اینکه بعداً مطالبه ارث نكند» و فرزند هم قبول كند اين هبه مشروطه خواهد بود كه هبه و شرطش هر دو صحيح هستند و بر فرزند واجب است در صورت قبول به آن عمل كند. نكته: گاهى پدر هبه زيادى به يكى از فرزندان مىكند و چیزی هم شرط نمىكند. ما نصيحت مىكنيم كه در تقسيم ارث خوب است احوال همه فرزندان ملاحظه شود.
نوعى هبه بلاعوض براى ايجاد انگيزه سپرده گذارى است.
اگر مرد معتقد است به‌عنوان مهریه داده قول او مقدم است.
منظور از تبرع این است که بلاعوض باشد گاه بصورت هدیه و گاه بصورتهای دیگر.
قبض و اقباض لازم است.
منافع آتی را نمی توان هبه کرد.
تمام کسانی که نسبت نسبی با انسان دارند مانند برادرها و عموها و عموزاده ها و دایی زاده ها، همه خویشاوند محسوب می شوند.
نوعى هبه بلاعوض براى ايجاد انگيزه سپرده گذارى است.
هرگاه ملك مانند منزلى باشد و كليد مشترك داشته باشد كليد آن را مى دهد و اگر مانند مزرعه اى بدون ديوار باشد قبض آن همان است كه مى تواند آن را بفروشد و از ساير اعضا بخواهد كه زمين را تقسيم كنند.
تمام خويشاوندان نسبى را شامل مىشود
