مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

باید حتّى الامکان از تنبیه بدنى صرف‌نظر کرد و در صورت ضرورت باید با اجازه خاص یا عام ولی کودک باشد و کارى که سبب دیه شود انجام ندهند و درصورتی‌که موجب دیه گردد ضامن می‌باشد و به‌طورکلی با توجّه به آثار منفى تنبیه بدنى تا ممکن است باید از آن پرهیز کرد.

تنبیه، تنها شامل زنی می‌شود که بدون عذر شرعی از انجام وظایف زناشویی سرباز زند و هيچ وسيله ديگرى درباره او مفيد واقع نشود که در این صورت بايد ملايم و خفيف باشد به‌طوری‌که نه موجب شكستگى و نه مجروح شدن گردد و نه باعث كبودى بدن. در غیر موارد گفته‌شده، چنین کاری حرام است و مردان هم اگر تخلف کنند حاکم شرع به همین صورت آن‌ها را تنبیه می‌کند.

احتیاط واجب آن است که به‌اندازه قیمت دو شتر به او داده شود.

تا ضرورت قطعی وجود نداشته باشد باید از تنبیه بدنی خودداری کرد و به فرض ضرورت قطعی، باید طوری باشد که آسیبی به بدن نرسد و حتی سرخ و کبود نشود.