اگر سجده سهو واجب را بعد از سلام نماز عمداً یا سهواً به‌جا نياورده، بايد (با رعایت شرایط آن) هرچه زودتر به‌جا آورد، ولى نمازش باطل نيست، البته در صورت عمدی معصیت کرده است.
اگر در ضمن قرارداد براى يكى از آن دو، يا براى هر دو، حقّ فسخ قرار داده باشند آن شخص مىتواند صلح را به هم بزند.
امام‌جمعه نبايد مسافر باشد (بنا بر احتياط واجب) ولي مأمومین (غير از 4 نفر اصلي) می‌توانند مسافر باشند؛ و اگر امام‌جمعه تصميم داشته باشد در منطقه‌ای حداقل يک سال زندگي کند و يا حداقل 3 روز در هفته آنجا باشد يا رفت‌وآمد کند، آن محل در حکم وطن اوست و يا کثيرالسفر خواهد بود که در هردو صورت نمازش کامل است.
اگر راضی باشد مانعی ندارد.
مخفی کردن در مسجد اشکال دارد و خارج نمودن وسایل مسجد نیز جایز نیست و چنانچه می‌توانند به هر طریقی حتی با کمک افراد دیگر آن را بازگردانند ولی اگر به‌هیچ‌عنوان ممکن نیست، قرار دادن در مسجد دیگری برای استفاده در همان مورد اولویت دارد.
اسم مناسبی به نظر نمی رسد، اسامی بهتر از این فراوان است.
چنانچه قصاص از مادر رضاعى، حیات فرزند را به خطر بیاندازد، یا سبب ضرر قابل ملاحظه اى شود، همان حکم جارى است و در صورت امکان جایگزینی این وظیفه به عهده حاکم شرع نمی باشد.
نظر پزشک در این گونه امور، اگر از قرائن نزدیک به حسّ باشد، در صورتى حجّت است که موجب علم و یقین قاضى گردد، و در امور محسوس، اگر داراى شرایط شهادت باشد، حجّت است.
درصورتی‌که خطر مادّى و معنوى بچّه را تهدید نکند اشکالى ندارد هرچند بنابر احتیاط واجب در زمان حیات پدر مسلمان، حضانت آن‌ها در اختیار اوست.
آب جارى با ملاقات نجاست نجس نمى‌شود، هرچند كمتر از كر باشد، مگر اينكه بو، يا رنگ، يا طعم نجاست به خود گيرد.
هر گاه خون مزبور بر اثر جراحتى باشد که بخاطر آن دستگاه حاصل مى شود هیچ حکمى جز آب کشیدن محل ندارد و اگر عادت ماهیانه را تحریک و طولانى کند احکام عادت ماهیانه بر آن جارى مى شود، ولى در هر حال بیش از ده روز خون حیض محسوب نمى‌شود، حتّى اگر عادت او کمتر از ده روز باشد، باید همان را عادت قرار دهد. مگر این که بر اثر گذشت زمان مقدار زمان عادت او عوض شود.
مستحب است پنج نماز را در پنج وقت به‌جا آورد، يعنى هركدام را در وقت فضیلت خود انجام دهد و تنها فاصله دادن به مقدار نافله يا تعقيبات كافى نيست، بلكه معيار همان وقت فضيلت است، ولى جمع میان آن‌ها جایز است حتّى در روایات اهل تسنّن نیز دلیل بر جواز داریم بنابراین جمع رخصت است ولى جدا کردن فضیلت است.
