مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

پرداختن چیزی برای احقاق حق تنها در صورتی جایز است که هیچ راهی برای گرفتن حق، جز آن نباشد و احقاق حق نباید ضرر به دیگران برساند.

درصورتی‌که دریافت خبر موردنیاز، منحصر به این راه باشد مانعى ندارد؛ ضمناً نباید نام آن را رشوه گذاشت.

در فرض سؤال، این کار جایز نیست؛ مگر ضرورت مهمی در کار باشد و نیز شخص به‌هیچ‌وجه نتواند از راه دیگری به‌ حق شرعی و قانونی خود برسد؛ که در این صورت دادن پول برای او اشکالی ندارد، هرچند گرفتن آن برای کارمند حرام است.

چنانچه این کار موجب تضییع حقّ دیگران نشود و صرفاً به‌عنوان هدیه باشد، جایز است.

منافع مذکور متعلّق به مالک اصلى یعنى صاحب پول است.

درصورتی‌که کار قانونى باشد و فقط تسریع صورت گیرد و مزاحمتى براى نوبت دیگران ایجاد نکند، گرفتن حق‌الزحمه براى غیر کارمندان اشکالى ندارد.

چنانچه با دادن پول، باطلى را حق و حقّى را باطل نکند و حقّ کسى یا نوبت کسى را ضایع نکند اشکال ندارد و رشوه محسوب نمی‌شود ولى براى گیرنده اگر انجام این کار جزء وظایفش باشد حرام است.

اهانت به معناى توهین و تحقیر نمودن مسلمانان است و از گناهان کبیره است.

اگر غرض اهانت و تحقیر باشد جایز نیست.

درصورتی‌که راه نهى از منکر، منحصر به این کار باشد، جایز است.

در هر دو مورد باید ادب اسلامى رعایت شود و هتک و توهینى به عمل نیاید. مگر ملّت‌هایی که محارب با مسلمین هستند.

در مواردى که باعث هتک حرمت اقوام ایرانی شود، جایز نیست.

این کار خوبی نیست و ممکن است آن‌ها مقابله‌به‌مثل کنند که ضرر و زیانش پوشیده نیست و لذا بهتر آن است که با این مسائل، منطقی برخورد شود.

هرگونه طنز و تقلید صدا و حرکات که موجب ناراحتی افراد یا اهانت به آن‌ها شود شرعاً جایز نیست و نگاه کردن به آن نیز شرعاً مجاز نیست.

درصورتی‌که اهانتی نسبت به صاحبان تصاویر نباشد مانعی ندارد.