وقف در صورتى صحيح است كه {در وقف خاص} مال وقف {شده} را به تصرّف كسانى كه براى آنها وقف شده يا وكيل يا ولىّ آنها بدهد، ولى در اوقاف عامّه مانند مساجد و مدارس و امثال آنها تحويل دادن شرط نيست، هرچند احتياط مستحب آن است كه پس از خواندن صيغه آن را در اختيار كسانى كه وقف براى آنها شده قراردهند تا وقف كامل گردد.
وقف براى كسانى كه هنوز به دنيا نيامده اند صحيح نمى باشد، ولى وقف براى اشخاصى كه بعضى از آنها به دنيا آمده اند و بعضى هنوز به دنيا نيامده اند صحيح است (مانند وقف بر فرزندان موجود و نسل هاى آينده) و آنها كه بعداً به دنيا مى آيند در آن وقف شريك خواهند شد.
تا ممکن است باید امام مسجد از آن استفاده کند و اگر ممکن نشد اجاره دهند و مال الاجاره آن براى امام مسجد استفاده شود و اگر امام مسجد نیاز ندارد در سایر حوایج مسجد مصرف گردد.
هرگاه كسى چيزى را براى خودش وقف كند (مثل آن كه ملكى را وقف كند كه عايدى آن صرف خودش شود، يا بعد از مرگ او خرج مقبره اش نمايند). صحيح نيست ولى اگر مثلًا، مدرسه يا مزرعه اى را وقف بر طلّاب كند و خودش طلبه باشد، مى تواند مانند سايرين از منافع وقف استفاده نمايد.
حقوق روزهایی که در مرخصی غیرقانونی بوده است اشکال دارد و همچنین عمل همکاران او، شراکت در گناه محسوب می‌گردد.
این کار اشکال دارد مگر اینکه به مسئول شرکت، حقیقت را بگوید.
همه این‌ها از قبیل بخت‌آزمایی‌های سابق است و شرعاً اشکال دارد; مگر اینکه همه افراد از قبیل گروه اوّل باشند; یعنى فقط به نیّت کمک برگه‌ها را خریدارى کنند. ولى می‌دانیم همه افراد چنین نیستند; بلکه بسیارى براى شرکت در قرعه‌کشی برگه‌ها را می‌خرند و اگر بدانند که آنها را در قرعه‌کشی شرکت نداده‌اند، راضى نیستند؛ و صَرف درآمد آن در امور خیریه، ماهیت مسئله را تغییر نمی‌دهد و طرح سؤال نیز تأثیرى در حل این مشکل ندارد. امید است براى کمک به نیازمندان راه‌هایی انتخاب شود که با احکام شرعى که مصلحت جامعه در آن است، سازگار باشد.
با توجه به آنچه نوشته‌اید؛ این کار ازنظر شرعی اشکال دارد؛ مگر اینکه پولی از مردم نگیرند و افراد نیکوکار هزینه آن را بپردازند. آنچه فعلاً معمول شده، درواقع شبیه بخت‌آزمایی و ازلام است.
باید آن را به‌عنوان مجهول‌المالک با اجازه حاکم شرع صدقه دهد و اگر خودش مستحق باشد می‌تواند با اجازه حاکم شرع تصرف کند.
در فرض سؤال، اشکالی ندارد ولی استفاده از بلیت بخت‌آزمایی جایز نیست.
هر دو از گناهان بسیار بزرگ هستند که عواقب سخت دنیوی و اخروی دارند و باید به‌طورجدی ازآنجام آنها خودداری شود.
درصورتی‌که از کسی تقلید می‌کند که کشیدن سیگار را حرام می‌داند و او آشکارا سیگار می‌کشد متجاهر به فسق است.
متجاهر به فسق را به کسی می‌گویند که آشکارا گناهی را انجام دهد.
در آنجا که ضرورتى داشته باشد و بدون آن ضرورت برطرف نشود، اشکالى ندارد.
درصورتی‌که به‌ناحق پروژه‌ای را گرفته است، مشارکت با او جایز نیست.
