مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال کثیر السفر محسوب می شود و نماز کامل است.

در فرض سؤال کثیرالسفر محسوب می‌شود و نماز کامل است.

ماندن در چنین مکانی حرام است و بايد نماز نخواند و اگر بخواند احتياط واجب اعاده‌ی آن است.

اگر كسى در مكان مخصوصى (مثلاً وقتى در میان جمع نماز می‌خواند) زياد شك می‌کند فقط در همان‌جا اعتنا به شک خود نمی‌کند و در بقیه ی موارد به شک خود اعتنا می‌کند.

اگر به‌قصد معصيت سفر نكرده باشد، ولى در بين راه قصد او تغيير كند و بقيّه راه را براى معصيت برود، بايد نماز را تمام بخواند، امّا آنچه را قبلاً شكسته خوانده است اشكالى ندارد.

بر زبان جاری کردن نیت و تکبیرة الاحرام در سجده‌ی سهو اشکال دارد، البته اگر نمازگزار انجام داد نماز و سجده‌ی سهو او صحیح است، ولی از این به بعد ترک نماید.

اگر كسى در نماز معيّنى‏ مانند نماز صبح زياد شك می‌کند، فقط در آن بايد اعتنا نكند و در مورد بقیه‌ی شک‌ها باید اعتنا نماید و باید مانند دیگران عمل نماید.

این کار مانعی ندارد.

خوابیدن با علم به اینکه نماز قضا می‌شود اشکال ندارد ولى تا ممکن است این کار را انجام ندهند.

باید به نحوی زن دوم را راضی کند.‌

چنانچه يقين دارد عذرش تا آخر وقت برطرف می‌شود واجب است صبر كند و چنانچه يقين داشته باشد عذر باقى مى‏ماند، صبر كردن واجب نيست، امّا اگر احتمال مى‏دهند برطرف شود احتياط واجب آن است كه صبر كند، مگر در مورد تيمّم كه می‌تواند در چنين صورتى در اوّل وقت نماز بخوانند.

هرگاه به خاطر يك حالت فوق‌العاده مانند بيمارى، غضب يا مصيبت موقتاً گرفتار حالت كثرت شك شود بايد به شک خود اعتنا كرده و مطابق احكام آن رفتار كند.

بهترین راه آن است که در استخر برود و سر را زیرآب نکند بلکه آب بر سرخود بریزد، یا نیمى از سر را یک‌بار در آب فروبرد و نیم دیگر را بار دیگر.

هرگاه بعد از گذشتن وقت نماز ظهر و عصر بداند فقط چهار ركعت نماز خوانده، ولى نداند به نيّت ظهر بوده يا عصر بايد چهار ركعت نماز قضا به نيّت ما فى الذّمّه (يعنى نمازى كه بر او واجب است) خواه ظهر يا عصر به‌جا آورد، امّا اگر بعد از گذشتن وقت نماز مغرب و عشا بداند يكى از آن دونماز را به‌جا آورده ولى نداند مغرب بوده ‏يا عشا باید هم نماز مغرب‏ را قضا كند و هم عشا را.

در فرض سؤال آن مقدار را که یقین دارد شسته نشده را به نیت غسل می شوید و غسل صحیح است.