مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

این جزء تعزیرات کلی است.

مادام كه يقين نداشته باشيد از عين نجس گرفته‌شده پاك است.

هرگاه بعد از فراغت از رمى جمرات و اتمام آن، شك كند كه سنگ‌ها را درست انداخته يا نه، (يعنى شك در شرايط كند) بنا را بر صحت مى‌گذارد.

چنانچه بالغ بوده و تمییز می‌دهند باید حجاب را رعایت کنند ولی اگر تمییز نمی‌دهند حجاب واجب نیست ولی روبوسی و لمس بدنی جایز نیست.

منظور سی سال عرفی است و بستگی به تشخیص مصلحت توسط دختر دارد، ضمناً 36 سال اختلاف شمسی و قمری‌اش یک سال است.

اين كار حرام است و براى احرام اشكال دارد و طواف و نماز طواف را باطل مى‌كند.

اگر انسان نداند سياهى زیرپوست، خون‌مرده است يا گوشت براثر كوبيده شدن، به آن رنگ درآمده، پاك است.

اطلاق عنوان محارب بر جاسوس مشکل است، زیرا در تعریف آن امورى در فتاوا و روایات آمده است که بر جاسوس تطبیق نمى کند ولى مواردى از جاسوسى پیدا مى شود که از محاربه نیز شدیدتر است. به طور کلّى جاسوسى را باید مطابق محتواى آن تقسیم کرد هرگاه مربوط به اخبارى بوده باشد که پایه هاى احکام اسلامى یا حکومت اسلامى را متزلزل سازد و یا جان مسلمانان را به وسیله آن به خطر مى اندازد مسلّماً محکوم به اعدام است. همچنین اگر اخبار او سبب گسترش فساد در مقیاس وسیعى گردد به طورى که عنوان  مفسد فى الارض به معناى قطعى اش بر او صادق شود، نیز محکوم به اعدام است، ولى اگر در موضوعات کوچکترى باشد که هیچ یک از مسایل فوق در آن نیست، مثل این که اطّلاعات غیر مهم و خالى از خطر عمده، در اختیار بیگانگان بگذارد در این صورت مشمول قانون تعزیرات است و مقدار تعزیر تناسب با میزان ضرر جاسوسى او خواهد داشت.‌

بابت ظلمی که انجام داده حلالیت بگیرد.‌

دیه‌ای برای او ثابت نیست ولی اقدام به قتل عمدی او نیز جایز نیست.

در فرض سؤال سجده بر پنبه و كتان اولویت دارد.

اگر حيوانى را با تير بزند، بعد در آب بيفتد و بداند كه به واسطه تير و افتادن در آب جان داده است حلال نيست، بلكه اگر شك كند كه فقط به خاطر تير بوده يا نه حلال نمى باشد.

از موارد معفو نجاست بدن و لباس نمازگزار، خون كمتر از یک‌درهم (تقریباً به‌اندازه یک بندانگشت اشاره) در لباس يا بدن نمازگزار است؛ به‌شرط اين‏كه از خون حيض يا نفاس یا استحاضه یا خون سگ یا خوك یا مردار یا حيوان حرام‌گوشت یا خون كافر نباشد (بنا بر احتیاط واجب).

نصب آنتن ماهواره‌بر پشت‌بام مسجد به‌هیچ‌وجه جايز نيست.

اسراف به معنای تجاوز از حد همه جا ممنوع است مگر در موارد ضرورت.‌