مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

عمره‌ای که برای پدرش انجام داده صحیح بوده ولی عمره‌ای به ذمه‌اش هست که هرگاه توانست باید آن را انجام دهد.

هرگاه كسى از روى اضطرار و ناچارى از بيتوته در منى خوددارى كند گناهى بر او نيست و كفّاره هم ندارد و حجش نيز صحيح است.

كسى كه مى‌دانسته بايد هفت مرتبه بين صفا و مروه سعى كند و با همین نيّت از صفا شروع كرده، ولى رفت‌وبرگشت را يك دور حساب نموده و درنتیجه چهارده دور سعى كرده، احتياط آن است سعى را اعاده كند و اين احتياط ترك نشود.

نمی‌تواند آن را بفروشد و نه باز پس دهد. باید آن را معدوم کند و خداوند ان‌شاءالله جبران خواهد کرد. مگر این‌که به افراد و مراکزی بفروشد که یقین دارد در موارد تحقیقاتی مشروع از آن استفاده می‌‌کنند.

اگر تنها از اعمال منى ممنوع گردد براى رمى و قربانى نايب مى‌گيرد، سپس موى سر را مى‌تراشد يا كوتاه مى‌كند و از احرام بيرون مى‌آيد و بقيّه اعمال مکه را شخصاً انجام مى‌دهد و اگر وقوف‌ها را انجام داده و فقط از انجام‌ اعمال منى و اعمال مکه ممنوع شود، براى رمى و قربانى نايب گرفته، سپس تقصير مى‌كند و بعد براى اعمال مکه نايب مى‌گيرد و در تمام اين صورت‌ها حج او صحيح است و از احرام بيرون مى‌آيد.

چنانچه پس از بازگشت از منى به مکه متوجّه شد كه رمى جمره را بجا نياورده، بايد به منى بازگردد و آن را بجا آورد؛ ولى اگر روز سيزدهم بگذرد، بايد آن را در سال آينده در همان ايّام قضا كند و اگر نمى‌تواند، كسى را نايب بگيرد كه براى او قضا كند.

اگر كسى پس ‌از انجام اعمال حج تمتّع متوجّه شود كه چند شوط از طواف را، در طواف حج يا عمره، سهواً از داخل حجر اسماعيل انجام داده، حج او صحيح است، ولى بايد آن طواف را تكميل كند، سپس نماز طواف را اعاده نمايد.

احرام كسى كه ختنه نشده صحيح است، ولى طواف و نماز طواف‌های او باطل است و در احرام باقى مى‌ماند. مگر آن‌که ختنه‌کرده و سپس طواف و نماز طواف را بجاى آورد.

اگر جاهل قاصر بوده، نمازهای سابقش صحیح است.

هرگاه قبل از غروب آفتاب كوچ كند، اگر از روى فراموشى يا ندانستن مسئله باشد، درصورتی‌که يادش بيايد اگر امكان دارد بايد بازگردد و اگر مراجعت نكند گناهكار است و بنا بر احتياط كفّاره نيز دارد و اگر يادش نيامد چيزى بر او نيست.

اگر از روى فراموشى يا ندانستن مسئله سعى را بر طواف مقدّم دارد، احتياط واجب آن است بعد از انجام‌ طواف و نماز طواف سعى را دوباره بجا آورد.

هرگاه از روى سهو و فراموشى يا جهل به مسئله چيزى از سعى را كم كند، خواه قبل از اتمام چهار دور باشد يا پس‌ازآن، هر وقت به خاطرش آمد كمبود را به‌جا مى‌آورد و سعى او صحيح است و اگر از مکه خارج‌شده يا به وطن بازگشته و برگشتن به مکه براى او مشقّت دارد، نايب مى‌گيرد و كفّاره‌اى هم ندارد؛ هرچند كارهايى را كه بر محرم حرام است انجام داده باشد. چراکه با یقین به خروج از احرام مرتکب آن کارشده و لذا کفاره ندارد.

هرگاه از روى جهل يا فراموشى در ميقات محرم نشود، هنگامی‌که يادش آمد اگر بيرون حرم است، بايد از همان‌جا احرام ببندد و اگر وارد حرم شده به بيرون حرم (مثلاً تنعيم) برود و احرام ببندد و اگر نمى‌تواند از حرم بيرون برود، از همان‌جا كه هست احرام مى‌بندد.

احتیاط آن است وجه آن را به فقرا بدهد.‌

هرگاه زنى كه طواف حج و طواف نساء را بجا نياورده، گرفتار عادت ماهانه شود و پيش از پاك شدن ناچار به ترك مکه باشد (مثل این‌که كاروان مهلت نمى‌دهد تا پاك شود) لازم است براى طواف حج و نماز آن نايب بگيرد، سپس خودش سعى را بجا آورد، سپس براى طواف نساء و نماز آن نايب بگيرد (همچنين كسان ديگرى كه به سبب بيمارى يا عذر ديگر قادر به انجام طواف و سعى نباشند بايد نايب بگيرند).