منظور از احتیاط در احکام
منظور از احتیاط در احکام جواز است یا حرمت؟
احتیاط اگر همراه با فتوا باشد مستحب است و اگر بدون آن باشد واجب است.
احتیاط اگر همراه با فتوا باشد مستحب است و اگر بدون آن باشد واجب است.
معمولاً تمام مسائل مزبور، از قرآن و اخبار اسلامى گرفتهشده است; ولى دلیل عقلى نیز یکى از ادلّه چهارگانه فقهى است.
تفاوتی ندارند و فقط تنوع در تعبیر است.
در استحباب مطلق نیت قطعی میکند ولی در قصد رجا نیت قطعی ندارد بلکه نیت احتمالی دارد.
باطل نمی شود؛ ولى چيز اضافی است.
در فرض مسأله مى تواند روى کفش مسح کند.و احتیاط مستحب آن است که تیمّم را هم اضافه نماید.
منظور آن است که اگر از روی یکی از انگشان پا به غیراز انگشت کوچک تا برآمدگی پا هر چند با یکی از انگشتان دست مسح شود کافی است.
جایز است، لکن گاهى از اوقات این کار که موجب اسراف است حرام است و ازاین جهت موجب اشکال مى شود.
احتیاط واجب آن است اول پای راست و سپس پای چپ را مسح کند.
سعی کند از آب سرد استفاده کند و فاصله نیندازد که در این صورت خشک نمی شود. ولی اگر نهایتاً خشک شد از آب خارج استفاده کند و بنا بر احتیاط واجب تیمم نیز بنماید.
درصورتی که رطوبت خود را نشان ندهد می توانند از سایر اعضای وضو رطوبتی بگیرند و با آن پا را مسح کنند.
منظور از اماره هر دلیل ظنی معتبر است، مانند شهادت شهود عادل و گاه به دلایل قطعى نیز امارات قطعى گفته میشود.
اینکه میگویند حکم دائر مدار موضوع است مفهومش این است که مثلاً شراب مادامیکه شراب است، نجس و حرام میباشد امّا هنگامیکه سرکه شد پاک و حلال میشود، همچنین سایر احکام شرع، تابع موضوعات آن میباشد و با تغییر و تبدیل موضوعات، ممکن است عوض شود.
منظور از قاعده اقدام این است که انسان آگاهانه به ضرر خود اقدام کند، مثلاً جنسى را که میداند هزار تومان ارزش ندارد به خاطر ملاحظاتى آن را به این قیمت خریدارى کند.