مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

واجب است هنگام احرام «لبّیک‌های چهارگانه» را همانند تكبيرة الاحرام نماز، به عربی صحيح ادا كند و احتياط واجب آن است كه به‌صورت زير باشد:«لَبَّيْکَ اللّهُمَّ لَبَّيْکَ، لَبَّيْکَ لا شَريکَ لَکَ لَبَّيْکَ، اِنَّ الْحَمْدَ وَ النِّعْمَةَ لَکَ وَالْمُلْکَ، لا شَريکَ لَکَ؛ خداوندا! اجابت (و اطاعت) مى‌كنم دعوت تو را و دگربار هم اجابت مى‌كنم تو را، همتايى براى تو نيست، اجابت مى‌كنم تو را، ستايش تنها تو را سزاوار است و نعمت و ملك از آن توست، هيچ همتايى ندارى!».

هرگاه قبل از تقصير گمان كند سعى خود را كامل كرده، بايد به اين گمان قناعت نكند و تحقيق نمايد و اگر فكرش به‌جايى نرسيد، مقدارى را كه اطمينان به انجامش ندارد، به‌جا آورد و اگر بدون تحقيق تنها به گمان این‌که سعى خود را كامل كرده، تقصير كند (موى سر را كوتاه كند) و پس‌ازآن با همسر خود نزديكى نمايد، احتياط واجب آن است كه علاوه بر تكميل سعى خود، يك گاو قربانى كند (قربانى را اگر بتواند در مکه و اگر نتواند در شهر خود ذبح مى‌كند).

این‌گونه مهریه‌ها با چنان قرائنى که ذکر شد جدی نیست و جمله عندالمطالبه را باید حمل بر عند القدرة و الاستطاعة کرد، بنابراین، به اجرا گذاشتن این‌گونه مهریه‌ها در صورت عدم قدرت جایز نیست.

در نماز فرادا جمع به تأخیر مقدم است به این صورت که نماز اول در آخر وقت فضیلت و نماز دوم در ابتدای وقت فضیلت آن خوانده شود اما در جماعت اگر جمع به تأخیر موجب از دست رفتن جماعت شود جمع به تقدیم مقدم است.

احتیاج به قطع ندارد، می‌توانید حمل به صحت کنید.

بر عهده طبيب است.

تفحص و تجسس در باره اشخاص مجاز نیست مگر ضرورت مهمی اقتضا کند. ‌

شرکت در تشیع نکنند اما مراسم ترحیم برای اعدامی که از باب حدود باشد اشکالی ندارد.‌

مانعی ندارد از طرف او بدهد و این سبب تخفیف مجازات از کافر است.‌

چنانچه وقف نامه معتبر باشد برای اثبات وقف کافی است.‌

درصورتی‌که فطری‌های را به او داده‌اند مالک شده است و با رضایت ورثه می‌توان خرج او کرد.

اگر غير از روزه ماه مبارك روزه ديگرى بر انسان واجب باشد، مثلاً نذر كرده كه روز معيّنى را روزه بگيرد، چنانچه عمداً تا اذان صبح نيّت نكند روزه‌اش باطل است، ولى اگر يادش برود و پيش از ظهر يادش بيايد مى‏تواند نيّت كند مشروط بر اینکه کاری که روزه را باطل می‌کند انجام نداده باشد.

احتياط اين است كه طبيب با بيمار يا كسان او شرط كند كه ديه را خودشان بپردازند و الا خودش بايد عهده‌دار بشود (بنا بر احتياط).

در صورت شرط بکارت یا هر شرط کمال و عدم نقص ـ خواه به‌صورت ذکر در عقد باشد یا قبل از آن ـ چنانچه خلاف آن ثابت شود حقّ فسخ دارد و هرگاه دخول حاصل نشده باشد، مهر به‌کلى ساقط است و اگر حاصل‌شده باشد، مهرالمثل پرداخته می‌شود و سپس از کسى که تدلیس کرده می‌گیرد.

اگر یقین به رضایت او دارد لازم نیست به او بگوید.