مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احکام مسجد را نداشته و نمازخانه محسوب می شود.‌

درصورتی‌که هیچ راهى براى حفظ دین و ایمان خود جز هجرت نمی‌بینید، هجرت کار لازم و شایسته‌ای است; ولى این کار را بامطالعه بیشتر و موافقت پدر و مادر انجام دهید.

اگر موازین تقیّه وجود داشته باشد می‌توانید با آن‌ها عید کنید و اگر ماه در نجف ثابت شود براى استانبول کافى است.

سایه شاخص را سر ظهر علامت‌گذاری می‌کنید، هنگامی‌که افزایش یافت و به‌اندازه دو برابر شاخص شد فضیلت نماز ظهر تمام شد و فضیلت عصر و نمازهایی که همین مقدار بر آن افزوده شود فضیلت نماز عصر ادامه دارد.

فرادا شدن يك صف، اتّصال صف‌های بعدى را از بين نمی‌برد.

چنانچه آن زمین وقف باشد که درآمد آن را صرف کار خیر یا کار معینی کنند می توان آن زمین را اجاره کرد و در آن مسجد ساخت و مال الاجاره را برای مصرف موقوفه صرف کرد و گرفتن وجه از قبرستان وقفی جز به مقدار خدماتی که انجام می شود مانند کندن قبر و مانند آن جایز نیست‌

چنانچه از شر حیوانات درنده در امان بوده و بوی او بیرون نیاید و عرفا صدق دفن کند، مانعی ندارد.

درصورتی‌که موجب تقویت مذهب آن‌ها نشود اشکالی ندارد.

خطبه‌ها و نماز باید توسط یک نفر خوانده شود در این موارد امام می‌تواند واجبات خطبه اول را به‌طور مختصر قبل از خطبه دوم انجام دهد.

پرچم‌هایی كه در عزادارى امام حسين (علیه‌السلام) حمل می‌شود، چون متعلّق به عزادارى آن حضرت مى‏باشد محترم است، امّا حاجت را بايد از خداوند با شفاعت امام حسين (علیه‌السلام) خواست، نه از عَلَم.

هرگاه مردم از این جریان قبلاً باخبر باشند و با رضایت به این امور، قربانى کنند اشکالى ندارد؛ و اگر باخبر نیستند باید گوشت‌ها را صرف در مصارف عزادارى کنند.

درصورتی‌که در ضمن عقد خارج لازم این مسائل را شرط کند مانعی ندارد؛ و منظور از عقد خارج لازم این است که مثلاً کتابی را به یکدیگر بفروشند و در ضمن آن معامله شرط مزبور ذکر شود.

کارشناس بیمه باید طوری عمل کند که بیمه گزار و بیمه پذیر هر دو به حق خود برسند.‌

به مقداری که ضرورت دارد لازم است و ظاهرا عده ای دست اندر کار این برنامه هستند.‌

لازم است در این شرایط و اوضاع، پیروان اهل‌بیت (علیهم‌السلام) و عاشقان مکتب حسینى از هر کارى که موجب وهن این مراسم می‌شود بپرهیزند و به‌جای آن به سراغ مراسمى بروند که عظمت اهداف حسینى را بیش‌ازپیش آشکار می‌سازد و اگر جمعى از بزرگان فقهاى پیشین (رحمه‌الله) در عصر و زمان خود، بعضى از این کارها را به دلایلى اجازه فرموده‌اند، هرگاه در عصر و زمان ما بودند مسلماً نظر دیگرى داشتند. خداوند همه ما را از پیروان مکتب آن بزرگوار و جان‌نثاران او قرار دهد.