نیابت نماز طواف نساء از طرف شوهر
چون شوهر در نمازش اشکال دارد آیا نماز طواف نساء را زن میتواند برای شوهرش بخواند؟
درصورتیکه احتیاج به نیابت باشد زن میتواند نیابت کند.
درصورتیکه احتیاج به نیابت باشد زن میتواند نیابت کند.
در شرایطى که درهم سکهدار وجود ندارد باید فرض را بر این بگیریم که اگر نقره موجود سکهدار و رایج بود چه اندازه به قیمت آن افزوده میشد، اضافه قیمت را بهطور تقریبى حساب کنیم و بر آن بیفزاییم و ازآنجاکه این حکم یک حکم استحبابى است محاسبات تقریبى در آن ضرر ندارد.
با توجه به اینکه احتیاط کار آسانی نیست بهتر این است که شما فتوای یک مرجع را بگیرید و به آن عمل کنید در ضمن احتیاطهای واجب و مستحب آن مرجع را نیز عمل کنید تا فکر شما راحت باشد.
باید دیه کامله در میان چهار نفر تقسیم شود و به صاحبان خون داده شود.
باید نماز را (به نیت صاحب وجه اصلی) بخواند و اگر توانایی ندارد به دیگری بدهد تا آن نماز را بخواند.
گياه أذخر كه يكى از گياهان خوشبو است از حكم بالا مستثنى است و قطع آن مانعى ندارد.
هيچ كس براى شیر دادن فرزند بهتر از مادر و سزاوارتر از او نيست
کسانی که در عرف مردم همسایه به شمار میآیند.
اعمال مکه را بايد بعد از اعمال منى (رمى جمره عقبه، قربانى و تقصير) بجا آورد؛ ولى چند گروه مىتوانند قبل از رفتن به عرفات آنها را بجا آورند: 1. زنهایی كه ترس دارند هنگام بازگشت از منى گرفتار عادت ماهانه، يا وضع حمل گردند و نتوانند در مکه بمانند تا پاك شوند و اعمال خود را بجا آورند.2. بيمارانى كه نتوانند در ازدحام جمعیت طواف و سعى را بجا آورند.3. پيرمردان يا پيرزنانى كه از انجام اين اعمال هنگام بازگشت از منى به خاطر زيادى جمعیت عاجز باشند، يا خوف خطر يا ضرر داشته باشند.4. تمام كسانى كه مىدانند بعد از مراجعت به علّتى قادر به انجام اين اعمال نيستند و يا فوقالعاده بهزحمت مىافتند (و فرقى ميان طواف نساء و طواف حج در اين مسئله نيست).
كسانى كه منزلشان از ميقات به مکه نزدیکتر است، محل احرام آنآنهمان «منزل خودشان» است؛ ولى جايز بلكه بهتر است كه آنها هم به يكى از میقاتهای پنجگانه معروف رفته و ازآنجا محرم شوند.
عمو و عمّه و دايى و خاله هر چه بالا روند و اولاد آنان هر چه پايين روند (البته هرکدام نزدیکترند ارث میبرند) و تا يك نفر از عمو و عمّهها و دايى و خالهها زندهاند اولاد آنان ارث نمىبرند و تا اولاد آنها زندهاند اولاد آنها ارث نمىبرند و تنها يك استثناء دارد و آن اينكه: اگر ميّت عموى پدرى و پسرعموی پدرى و مادرى داشته باشد، عموى پدرى ارث نمىبرد و مال به پسرعموی پدر و مادرى مىرسد.
هرگاه زنى كودكى را با شرايط شرعی، شیر دهد آن بچه به اين عدّه محرم مىشود: 1- خود آن زن و او را مادر رضاعی مىگويند. 2- شوهر آن زن كه شیر مربوط به اوست و او را پدر رضاعی گويند. 3- پدر و مادر آن زن هر چه بالا روند، اگر چه پدر و مادر رضاعی او باشند. 4- بچه هايى كه از آن زن به دنيا آمدهاند يا به دنيا مىآيند. 5- بچه هاى اولاد آن زن هر چه پايين روند چه از اولاد او به دنيا آمده، يا اولاد او آنها را شیر داده باشند. 6- خواهر و برادر آن زن اگر چه رضاعی باشند. 7- عمو و عمّه آن زن اگر چه رضاعی باشند. 8- دايى و خاله آن زن اگر چه رضاعی باشند. 9- اولاد شوهر آن زن كه مربوط به اوست هر چه پايين روند، اگر چه اولاد رضاعی او باشند. 10- پدر و مادر شوهر آن زن كه مربوط به آن شوهر است هر چه بالا روند. 11- خواهر و برادر شوهرى كه شیر مربوط به اوست اگر چه خواهر و برادر رضاعی او باشند. 12- عمو و عمّه و دائى وخاله شوهرى كه شیر مربوط به اوست هر چه بالا روند اگر چه رضاعی باشند، همچنين عدّه ديگرى كه در مسائل بعد گفته مىشود به واسطه شیر دادن محرم مىشوند.
كسانى كه از رمى در روز و شب هر دو معذورند نايب مىگيرند؛ بنابراین اشخاصى كه معذور از انداختن سنگ هستند، مانند بيماران، اطفال، معلولينى كه قادر بر رمى نيستند، افراد بیهوش، كسانى كه از شدّت ضعف توانايى بر رمى ندارند و مانند آنها، بايد نايب بگيرند.
سبب بر دو گونه است: زوجیت دائم، ولاء؛ که شامل «ولاء عتق» و «ولاء ضمان جریره» و «ولاء امامت» است. (که البته ولاء عتق در زمان حاضر موضوعیت ندارد)
غسل دادن میّت مسلمان و کفن کردن او واجب است ولى دو گروه از این حکم مستثناء هستند:اوّل: شهیدان راه خدا یعنى کسانى که در میدان جهاد در راه اسلام، همراه پیامبر(صلى الله علیه وآله) یا امام معصوم(علیه السلام) یا نایب خاصّ او کشته شده اند، همچنین کسانى که در حال غیبت امام زمان(ارواحنا فداه) براى دفاع در برابر دشمنان اسلام کشته مى شوند، خواه مرد باشند، یا زن، بزرگ باشند و یا کودک، در این گونه موارد غسل و کفن و حنوط واجب نیست، بلکه باید آنها را با همان لباس هایشان بعد از خواندن نماز دفن کنند. دوّم: کسانى که قتل آنها به عنوان قصاص یا حدّ شرعى واجب شده است و حاکم شرع به آنها دستور مى دهد مراسم غسل میّت را خودشان در حال حیات انجام دهند و سه غسل را طبق رساله عملیّه به جا آورده، سپس دو قسمت از قسمتهاى سه گانه کفن را یعنى لنگ و پیراهن را مى پوشند و مانند میّت حنوط مى کنند و بعد از کشته شدن، قطعه سوم را بر آنها مى پوشانند و نماز بر آنها خوانده و به همان حال دفنشان مى کنند و لازم نیست خون را از بدن و کفن آنها بشویند، حتّى اگر بر اثر ترس و وحشت خود را نجس کنند، تکرار غسل لازم نیست.