مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر راننده پیکان بار به‌طوری مقصّر بوده که تلف شدنش مستند به خود او باشد، خون او هدر است و باید دیه شخص دیگرى را که با او کشته‌شده از مال او بدهند و اگر تخلّف از امور رانندگى تا آن حد نبوده که قتل مستند به خودش باشد بلکه مستند به هر دو بوده، نصف دیه هر دو بر عهده راننده اتوبوس و نصف دیه مقتول دوّم بر مال راننده پیکان بار است. در این‌گونه موارد قول اهل اطّلاع درصورتی‌که موثّق باشند حجّت است.

مردم باید به نهى از منکر زبانى اکتفا کنند و از هرگونه برخورد فیزیکى اجتناب ورزند، ولى حکومت می‌تواند وارد این مرحله نیز بشود.

با انجام اعمال توسط نائب از احرام خارج شده، اکنون می تواند احتیاطا نماز طواف را بخواند.‌

این کار به اجبار جایز نیست ولی رعایت مقررات مدرسه بر همه محصلان مدرسه، لازم است.

اشکال ندارد، با توجه به اینکه اضافه در برابر متبرک شدن مال پرداخته می شود، ربا محسوب نمی شود.‌

جايز نيست؛ مگر اين كه به هنگام وقف چنين چيزى شرط شده باشد.

این گریه‌ها به خاطر ظلم‌هایی است که دشمنان بر آن‌ها روا داشتند و درواقع اعلان‌جنگ با دشمنان ایشان و به تعبیر دیگر با ظالمان و ستمگران دنیاست. علاوه بر این، صحنه‌های کربلا چنان بوده است که هر کس کمترین عاطفه‌ای داشته باشد، با شنیدن آن متأثر می‌شود این همان رابطه و پیوند عاطفى است.

بر حكومت اسلامى لازم است وسایل را فراهم كند. همچنين بیمارستان‌های خصوصى، هرگاه بيمارى را پذيرش كنند، بايد وسایل را فراهم سازند.

در صورت امكان آن‌ها را در باقيمانده، سوار بر چرخ و مانند آن سعى دهند، در غير اين صورت براى تمام سعى نايب بگيرند و به‌طورکلی اعمالى كه داراى اجزاى مختلفى است چنانچه محرم بخشى از آن را انجام داده باشد و از انجام‌ بقيّه آن ناتوان شود، نايب بايد از اوّل شروع كند.

در مواقعي که انسان احتمال می دهد يک يا چند غسل بر او واجب باشد يک غسل به نيت آنچه بر گردن اوست (مافی الذمه) انجام می دهد که البته اين غسل جايگزين وضو نمی شود و بايد براي نماز وضو بگيرد.

نگاه كردن در آينه براى تزيين خود و اصلاح سرووضع خويش در حال احرام حرام است؛ خواه مرد باشد، يا زن؛ امّا براى هدف‌های ديگر، مثل نگاه كردن رانندگان در آينه براى ديدن اطراف اتومبيل، يا نگاه كردن پزشك براى ديدن دهان و دندان بيمار، يا نگاه به آينه بى آن‌که عكس خويش را در آن ببيند، يا نگاه كردن به آينه براى ديدن محل زخم صورت و مانند آن، مانعى ندارد. البته احتياط مستحب آن است كه به آينه نگاه نكند؛ هرچند براى زينت كردن نباشد.

اين كار به صورت عمدى و بدون عذر اشكال دارد و آنها در مقابل اين امر مسؤولند.

در فرض سؤال جایز نیست، مگر اینکه امر مهمی‌باشد که در این صورت می‌توان از با اجازه‌ی حاکم شرع پرداخت نمود.

هرگاه مرد عمداً، يا در حال اضطرار، كفش و جوراب بپوشد كفّاره ندارد، همچنين اگر از روى فراموشى يا جهل باشد؛ و احتياط مستحب آن است كه اگر مجبور به پوشيدن كفش و جوراب شود، قسمت روى پا را شكاف دهد.

هرگاه سجده را فراموش كند اگر پيش از ركوع ركعت بعد يادش بيايد بايد بنشيند و سجده را بخواند و دوباره برخيزد و از نو تسبيحات را بخواند، امّا اگر در ركوع يا بعد از آن يادش بيايد نمازش صحيح است و برگشتن واجب نيست و باید قضای آن را بعد از نماز به جا آورد.‌