مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

روزه صحیح است.

اگر قبل از ظهر بوده مانعی ندارد همچنین اگر بعدازظهر بوده و تنها تردید مختصری پیداشده و قصد خوردن نکرده روزه صحیح است.

فعلاً به نیت روزه‌ی خودش محسوب کند و بنا بر احتیاط واجب قضای آن را هم بجا آورد.

اشکالی ندارد و روزه صحیح است.

در فرض سؤال، می‌تواند نیت نذر کند، اگر بعد معلوم شود رمضان بوده روزه رمضان محسوب می‌شود.

هرگاه امام عادل است حمل بر صحت کنید مگر اینکه قرائن خلافی بر شما ظاهر شود.

درصورتی‌که شب نیت کرده است و بعدازظهر از خواب بیدار شده نمی‌تواند از ادامه روزه منصرف شود مگر درصورتی‌که روزه برایش ضرر داشته باشد.

اقتدا کردن به او اشكال دارد.

در روزه مستحب اگر قصد كند يكى از مبطلات روزه را انجام دهد يا مردّد شود كه به‌جا آورد يا نه چنانچه به‌جا نياورد و دوباره نيّت كند روزه‌اش صحيح است، هرچند نزدیک غروب آفتاب باشد.

گفتن اذکار مذکور به‌قصد ذکر مطلق اشکالی ندارد ولی باید ذکر خاص رکوع و سجده نیز گفته شود و به ایشان تذکر دهید که برای مراعات مأمومین حتماً اذکار مخصوص را بگوید.

خالى از اشکال نیست ولى توجّه داشته باشید رعایت احتیاط به تکرار یکى دو بار دلیل بر وسواسى بودن نیست.

در روزه واجبى كه وقت آن معيّن نيست (مانند روزه قضا) اگر قصد كند يكى از مبطلات روزه را انجام دهد يا مردّد شود كه به‌جا آورد يا نه چنانچه به‌جا نياورد و پيش از ظهر دوباره نيّت كند روزه‌اش صحيح است.

عدالت يك حالت خداترسى باطنى است كه انسان را از انجام گناه كبيره و تكرار گناه صغيره بازمی‌دارد و همين اندازه كه با كسى معاشرت داشته باشيم و گناهى از او نبينيم نشانه وجود عدالت است و اين را حسن ظاهر كه حاكى از ملكه باطن است مى‏گويند.

عدالت امام‌جمعه و جماعت و حاکم شرع و مرجع تقلید شرط است منتها اثبات عدالت از طرق مختلف امکان‌پذیر است. مثلاً امام جماعتی در مسجد معروف شهر ایستاده و افراد ظاهرالصلاحی به او اقتدا کرده‌اند، این مقدار کافی است و در مورد امام‌جمعه‌ها می‌دانیم تا تحقیق کامل درباره آن‌ها نشود به این مقام منصوب نمی‌شوند.

تفاوتی ندارد.