دیهی ازاله بکارت در اثر وضع حمل
زنى در اثر تفخیذ اجبارى حامله شده و براثر وضع حمل بکارت وى زائل گشته است. آیا دیه، یا ارش البکارة، یا مهرالمثل، به وى تعلّق میگیرد؟
در فرض سؤال تنها مهرالمثل تعلّق میگیرد.
در فرض سؤال تنها مهرالمثل تعلّق میگیرد.
در محیطهایی که عرف و عادت بر آن است که زن بهقصد تبرّع این کارها را انجام میدهد، ادّعاى زن برخلاف آن مسموع نیست، مگر اینکه ثابت کند به شوهرش اعلام کرده قصد تبرّع ندارد و شوهرش نیز پذیرفته باشد.
تنها آن مقدار از زمان که زن تمکین کرده مهریّهاش لازم است.
احتیاط واجب آن است که شوهر هزینه درمان او را بدهد.
احتياط واجب آن است كه شوهر هزينه درمان او را بدهد.
بايد طوافها و نماز طواف را از سر بگيرد و احتياط مستحب اين است كه اگر در مکه حاضر است بقيّه اعمال مانند سعى و تقصير را نيز اعاده كند ولى كفارهاى بر او نيست.
اگر صاحبانش را میشناسد باید به آنها بازگرداند و اگر نمیشناسد حکم مجهولالمالک را دارد و اگر او نیاز مبرم دارد حاکم شرع میتواند با توجّه به اینکه توبه کرده بهعنوان ردّ مظالم به او بدهد.
سابقه بیمارى روانى بهتنهایی براى فسخ کافى نیست؛ و با توجّه به اینکه چند سال با او زندگى کرده و آثار محسوسى در این مدّت نبوده، نشان میدهد که بهبودى نسبى یافته است. وجود عوارض غیر محسوس، یا ضعیف گذشته، بهتنهایی براى فسخ نکاح کافى نیست.
نذر زن درصورتیکه مزاحم حقّ شوهر نباشد اشكالى ندارد و احرامش صحیح است.
در صورتى که یک شب دور بوده، اجراى حدّ زناى محصنه درباره او مشکل است.
احتیاط واجب پرداختن دیه به مقدار هشتصد درهم است اگر جنین کامل باشد.
اگر جدا از هم زندگى میکنند و زن مجوّزى براى این کار ندارد، ناشزه است و حقّ نفقه ندارد.
لازم است با او توافق کنند و سهم او را به عنوان مال الاجاره بپردازند.