خبرنگار هم طبق ضوابط امربه‌معروف مىتواند عمل كند؛ در جايى كه احتمال تأثیر وجود دارد و ضررى بر آن مترتّب نمىشود و منكر بودن آن مسلّم است، بايد به وظيفه امربه‌معروف و نهى از منكر عمل كند. مگر این‌که شغل او (كه به عنوان يك واجب كفايى عمل مىكند) به خطر افتد؛ در اين صورت مىتواند اين كار را به‌طور غیرمستقیم انجام دهد؛ يعنى به‌وسیله ديگران.
جهاد ابتدایی در عصر معصومین نیز ظاهراً نبوده و تمام جهادهای اسلام دفاعی و یا به عنوان نجات مظلومان و رفع موانع تبلیغ اسلام بوده است.
بازداشتن ديگران از هر عملى كه به حكم شارع ناپسند است.
مجرّد احتمال کافى نیست مگر این‌که احتمال قوى باشد و در این‌گونه مسائل که مربوط به تبلیغ اسلام است نباید وسوسه به خرج داد.
قصد قربت شرط نیست ولى بدون آن ثواب به کسى نمی‌دهند.
واداشتن افراد به انجام احكام و سنتى كه ازنظر شارع پسنديده است.
آری صحیح است.
با زبان خوش و لحن ملایم ایشان را امربه‌معروف و نهی از منکر نمایید و بگویید حفظ حجاب از ضروریات دین است و زنی که حجاب خود را رعایت نکند به عذاب خداوند گرفتار می‌شود. امید است مؤثر واقع شود و در این صورت گناهی بر عهده شما نیست.
اگر داخل شدن بعضى از مؤمنين يا علماى اسلام در دستگاه‌های ظلم مفسده مهم‌تری داشته باشد، مثل اينكه باعث سستى عقايد مردم، يا سلب اعتماد آن‌ها از علماى دين گردد كه در اين صورت قبول اين كاربر آن‌ها جايز نيست.
درصورتی‌که تنها راه دفاع از اسلام و كشورهاى اسلام و حفظ جان مسلمانان باشد و راه ديگرى وجود نداشته باشد، از باب ضرورت و به مقدار ضرورت جايز است و اقدام مردم سایر کشورها به این کار، بدون هماهنگى با حکومت‌هایشان جایز نیست.
توسّل به دفاع مشروع در جایی که جان کسى درخطر است، مانعى ندارد
درصورتی‌که راهى جز کشتن او نباشد جایز است و خون او هدر است.
اگر این کار به عنوان دفاع از اموال صورت گرفته خون مقتول هدر است و به فرض که مشکوک شود آیا به کمتر از این مجازات امکان نجات اموال بوده یا نه مصداق (تدرو الحدود و القصاص) است.
می‌تواند از خود دفاع کند; هرچند به‌ناچار مستلزم نابودى طرف گردد.
درصورتی‌که برای دفاع از مال خود راهی جز حمله به دزد و آسیب رساندن به او نباشد دیه لازم نیست.
