گریه از شوق قرب الهی در نماز
در رساله توضیح المسائل بیانشده است که گریه در نماز از خوف خداوند بلااشکال است، گریه از شوق قرب پروردگار چه حکمی دارد؟
گریه از شوق قرب پروردگار مانعی ندارد.
گریه از شوق قرب پروردگار مانعی ندارد.
گریه كردن با صدا نماز را باطل مىكند هرچند بیاختیار شود، بلكه بنا بر احتياط واجب گریه بیصدا نيز نماز را باطل میکند اینها در صورتى است كه گریه از ترس خدا و براى آخرت نباشد و الا نهتنها نماز را باطل نمىكند، بلكه از بهترين اعمال و از كارهاى اولياى خداست.
هرگاه براى جلوگيرى از صداى خنده به خود فشار آورد بهطوریکه حالش تغيير كند و رنگش سرخ شود و بدن تكان بخورد بهطوریکه از شكل نمازگزار بيرون رود نماز او باطل است و اگر به این حد نرسد اشكالى ندارد.
اگر قبل از ظهر افطار کرده، کفّاره تأخیر دارد یعنى براى هر یک روز یک مد طعام باید بدهد و از گناه خود استغفار کند و قضاى آن را بعداً بجا آورد و اگر بعدازظهر بوده علاوه بر آنچه گفته شد باید کفّاره افطار روزه قضا را هم بدهد.) بايد به ده نفر فقير هرکدام يك مد طعام بدهد و اگر نمیتواند بايد سه روز روزه بگيرد و احتیاط مستحب آن است که این سه روز پیدرپی باشد.)
درصورتیکه موی ضخیم بهاندازه کافی بر بالای آلت تناسلی باشد نشانه بلوغ است و در فرض سؤال که حکم را نمیدانسته قضا کافی است.
در فرض سؤال اگر بعد از غروب آفتاب بوده است روزه صحیح است اما از این به بعد رعایت نمایند.
در فرض سؤال جایز نیست و روزه باطل است.
در فرض سؤال اشکالی ندارد و روزه صحیح است.
با توجه به آنچه نوشتهاید باید به نذر خود عمل نماید، زیرا ملاک، نداشتن روزه قضا هنگام نذر کردن روزه است.
داشتن روزه قضا مانع از روزه کفاره نیست در ضمن کفاره قسم اول اطعام ده مسکین و یا لباس پوشاندن به ده فقیر میباشد و اگر توانایی بر آنها نداشت سه روز روزه است.
چنانچه عذر شرعی داشته است باید برای هرروز دو نفر مسکین را اطعام کند و اگر عذر عرفی داشته بچهها باید بعداً قضا کنند و نیازی به وصیت نیست، البته اگر عذر نداشته و عمدی بوده است باید 62 فقیر را برای هرروز سیر کند.
اگر پسر بزرگ ميّت نداند كه ميّت قضاى روزه بر ذمّه دارد يا نه واجب نيست براى او قضا بگيرد و اگر اجمالاً بداند مقدارى قضاى روزه بر ذمّه اوست بايد بهاندازهای كه يقين دارد بهجا آورد و بيش از آن لازم نيست.