نذر جزء ایقاعات است و حتی در صورتی که فرد نذر دیگری را درباره خودش قبول کند باز هم الزام آور نیست.
اگر به مقداری باشد که صورت نماز و جهت قبله به هم می‌خورد و یا صدق فعل کثیر می‌کند، نماز باطل است.
با توجه به اینکه اين ازدواج بايد شرعاً به مصلحت فرزندخوانده باشد و به‌اصطلاح فقها، غبطه او رعايت شود و اين کار غالباً به مصلحت فرزندخوانده نيست و راه را براي سوءاستفاده پدرخوانده باز می‌کند ازنظر ما شرعاً جايز نيست.
بهتر است جز در موارد ضرورت از این کار خودداری کنید. ولی اگر هردوی شما دختری داشته باشید و به عقد دیگری با شرایط خاص اش درآورید، محرمیت ایجاد می‌شود.
اگر قبله را نمی داند باید جستجو کند و اگر طریقی برای جستجو نیست اگر می تواند تأخیر بیندازد، اما در صورت ضرورت به هر طرف بنشیند اشکالی ندارد.
مُحرم (چه مرد و چه زن) نبايد مو از بدن خود جدا كند؛ خواه با تراشيدن باشد، يا قيچى كردن، يا كندن به هر وسيله ديگر (مثلاً به‌وسیله دارو)، خواه شخصاً اين كار را انجام دهد، يا ديگرى را وادارد تا او را اصلاح نمايد؛ حتّى جدا كردن يك مو از بدن جايز نيست و فرقى ميان اعضاى بدن نمى‌باشد.
اگر قربانىِ سالم (و داراى شرايطى كه ذكر شد) يافت نشود، ناقص كافى است.
کثیرالسفر بودن به حال خود محفوظ است.
محل تقصير و تراشيدن سر «منى» است و در حال اختيار جايز نيست در جاى ديگر اين كار را انجام دهد.
در درجه اوّل باید صرف غذاى هیئت و مجالس عزادارى شود. اگر واقعاً اضافى بود، می‌توانند بفروشند و صرف بقیّه نیازهاى هیئت کنند.
آموزش قرآن و احکام در مساجد بی‌اشکال است و به اهداف مسجد کمک می‌کند، همچنین برگزاری کلاس‌های درسی نیز اشکالی ندارد ولى آموزش خیّاطى و هنرهای دستی دیگر، تنها در صورتى جایز است که از ابتداى تأسیس مسجد، کلاس‌هایی در کنار مسجد براى این کار ساخته‌شده باشند.
بايد طبق وظيفه مستحاضه عمل نموده و عبادات خود را انجام دهد و در عين حال، از کارهاي ديگري که بر حائض حرام است دوري کند. اگر قبل از گذشتن ده روز از سقط، پاک شود و دوباره خون ببيند (حتي لکه کمرنگ)، چنانچه (مجموع پاکي و خون) از ده روز نگذرد به همين شيوه عمل مي کند. ولي اگر خون، بيشتر از ده روز ادامه پيدا کند، بقيه را به دستور استحاضه عمل مي نمايد.
سقط‌جنین در هر سن و مرحله‌ای، حرام است و در صورت ارتکاب مشمول ديه نيز می‌گردد.
زندان برای بدهکاری است که پولدار است ولی ادای دین را به تأخیر می اندازد «لىّ الواجد يحلّ عقوبته و عرضه»1 (لی ّ) به معنی تأخیر انداختن و الواجد به معنی پولدار است، ولی اصل بر این است که زوج پولدار نیست و باید دادگاه بررسی کند اگر به نتیجه رسید که پولدار است و بدهی خود را نمی‌پردازد می واند او را زندان بیندازد والا جایز نیست.
اگر قبل از ظهر متوجه بشود نیت روزه را تغییر داده و اعتکاف او صحیح است.
