مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

كسى را كه به او وصیت مى‏كنند «وصی» مى‏گويند.

درصورتی‌که فرزندان صغير دارد و اگر قيّم و سرپرست معيّن نكند حقّ آن‌ها از بين مى‏رود يا خودشان ضايع مى‏شوند، بايد براى آنان قيّم امينى معيّن نمايد.

اگر حج واجب نباشد و ثلث براى همه کفایت نکند باید به ترتیب عمل کنند.

اين مصالحه درواقع نوعى وصیت است و تنها در ثلث اموالش نافذ است و بهتر اين است كه اگر آن دختر به شرايط عمل كرده از اين وصیت برنگردد.

اگر منظورتان نوه و نتیجه‌ای است که درراه است اشکالی ندارد

پدر نمی‌تواند آنچه را بر گردن پسر بزرگ‌تر است به گردن دیگری بیندازد مگر اینکه او راضی به این کار بشود در ضمن مشخص کنند چرا پسر کوچک‌تر کمتر ارث می‌برد درحالی‌که همه پسران در ارث مساوی هستند و پدر نمی‌تواند فرزندان را از ارث محروم کند.

رضایت ورثه اول و عمل آن‌ها کافی است.

ورثه بعد از اجازه نمى‏توانند از حرف خود برگردند، خواه قبل از فوت اجازه داده باشند يا بعدازآن بنابر احتياط واجب.

درصورتی‌که وصیت‌نامه مطلق بوده و قید و شرطى در آن نباشد، شامل قیمومیت فرزندهایى که عقل کافى پیدا نکرده‌اند می‌شود.

اگر براى بچه‌ای كه در شكم مادر است وصیتی كند وصیت او صحيح است هرچند هنوز روح نداشته باشد، پس اگر زنده به دنيا آمد بايد آنچه را كه وصیت كرده به او دهند و اگر مرده به دنيا آيد وصیت باطل مى‏شود و آن مال به ورثه مى‏رسد.

شخصى كه براى او وصیت شده بايد وجود داشته باشد، بنابراين اگر مالى را براى بچه‌ای كه ممكن است بعداً به وجود آيد وصیت كند اشكال دارد و احتياط آن است كه با ورثه صلح كنند.

مانعی ندارد.

او مى‏تواند در حال حيات خود جانى را عفو كند و نسبت به يك ثلث ديه نيز وصیت نمايد. امّا نسبت به وصاياى ديگر او، احتياط آن است كه ورثه (اگر صغير در ميان آن‌ها نباشد) به آن عمل كنند.

وصیت بیش از ثلث درهرحال جایز نیست.

هرگاه كسى وصیت‌های متعدد براى كارهاى مختلف كند و ثلث او كفايت نكند، بايد به ترتيب آنچه در وصیت ذکرشده عمل كنند تا به‌اندازه ثلث برسد و بقيّه وصیت باطل است (مگر اين‏كه ورثه اجازه دهند) امّا اگر در وصیت خود واجبات را هم ذكر كرده باشد مانند حج و خمس و زكات و مظالم اين ‏قسمت از اصل مال برداشته مى‏شود و بقيّه از ثلث.