مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

واسطه ضامن است.

پوشیدن این‌گونه لباس‌ها ازنظر شرعی جایز نیست و مفاسد بسیاری دارد.

هر گاه اهانتی به آن نشود و هدف حفظ آن مرکب وصاحبش باشد مانعی ندارد.‌

در بعضی از موارد که شخص جانی و مجنی علیه برابری نداشته باشند مطالبه مقداری دیه می‌شود و اگر اولیا دم نتوانند دیه را به‌جانی بپردازند او قصاص نمی‌شود ولی باید دیه بدهد.

درصورتی‌که منافع عقلايى براى پيوند بر آن مترتّب باشد، اشكالى ندارد.

لواط با دخول محقق می شود هر چند مقدمات آن نیز گناه بزرگی است و گاهی حد و گاهی تعزیر دارد و چنین عملی با زنان، زنا نام دارد.‌

استفاده از توالت فرنگى براى همه مجاز است.

با مردن راهن یا مرتهن، رهن باطل نمی‌شود؛ بلکه ملکیت مرهون به ورثه راهن منتقل می‌گردد و مال به‌عنوان رهن نزد مرتهن باقی می‌ماند.

براى پاك شدن زمين و پشت‌بام با تابش آفتاب چند شرط است: اوّل اين‏كه چيز نجس داراى رطوبت مسرى باشد، بنابراين اگر خشك باشد بايد آن را قبلاً تر كنند تا به‌وسیله آفتاب خشك گردد. دوم این‌که عين نجاست را قبلاً برطرف سازد. سوم این‌که آفتاب مستقيماً بر آن بتابد، نه از پشت ابر و مانند آن، مگر این‌که ابر به‌قدری نازك باشد كه مانع تابش آفتاب نشود ولى تابش از پشت شيشه مانعى ندارد. چهارم اين‏كه چيز نجس به‌واسطه تابش آفتاب خشك شود، امّا اگر به كمك باد يا وسيله حرارت ديگرى خشك شود كافى نيست، مگر اين‏كه بسيار كم باشد كه بگويند با آفتاب خشک‌شده است.

اگر منظور این است که پولی به رقبا بدهد که از مزایده کنار روند، صحیح نیست.

در فرض سوال هر کدام احتیاج به عفو مستقلّ دارند، مگر این که عبارت عفو شامل همه شود، و در صورت گذشتِ بعضى از اولیاى دم، حبس ساقط مى شود.‌

در صورتى که یقین داشته، یا احتمال غالب مى داده که او را به قتل مى رساند، قتل عمد محسوب مى شود در غیر این صورت قتل شبه عمد است.

حقّ كسب و پيشه، ريشه شرعى ندارد؛ ولى شايسته است در مورد آن مصالحه‌اى بين مستأجر و مالك انجام شود.

تهمت زدن به هیچکس جایز نیست و اگر کافر حربی نباشد باید از او حلیت بگیرد.‌

بانيان محترم مساجد بايد بدانند هنگامى كه مسجد را ساختند و وقف شد همه مردم مى‌توانند از آن استفاده كنند و نياز به رضايت بانيان محترم ندارند. امام مسجد را نيز مردم نمازگزار انتخاب مى‌كنند. البتّه اگر مسجد موقوفاتى داشته باشد و بانى به هنگام وقف خودش را متولّى قرار داده باشد مى‌تواند درباره آن موقوفات به نفع مسجد تصميم بگيرد و اگر خود را متولّى قرار نداده، حاكم شرع براى آن موقوفات متولّى تعيين مى‌كند؛ ولى متولّى نبايد نسبت به خود مسجد كه چه كسانى در آن نماز بخوانند يا نخوانند تصميم بگيرد.