مصرف کفاره برای واجب النفقه
آیا کسی که فقیر است میتواند کفاره خود را صرف افراد واجب النفقه خود کند؟
شخص فقير نمىتواند گوشت كفّاره خود را به مصرف كسانى كه واجب النفقه او هستند برساند؛ هرچند نيازمند باشند.
شخص فقير نمىتواند گوشت كفّاره خود را به مصرف كسانى كه واجب النفقه او هستند برساند؛ هرچند نيازمند باشند.
هنگامى كه وقف تمام شود و متولّى در وقفنامه اوّليه تعيين شده باشد هيچ كس حتّى واقف نمىتواند آن را شرعاً تغيير دهد، مگر اين كه ثابت شود متولّى منصوص صلاحيّت ندارد، كه در اين صورت متولى جديد از سوى حاكم شرع تعيين مىشود.
باید تذکر دهد و به وظیفه نهی از منکر با زبان خوش توأم با ادب و منطق عمل کند.
ولىّ دم در این صورت امام و حاکم شرع است.
اگر میتواند به میقات بازگردد، هرچند بعد از رفتن به مکه باشد، باید چنین کند، ولى چون وارد شدن به مکه بدون احرام جایز نیست، از أدنى الحلّ به نیّت عمره مفرده محرم میگردد و پس از اعمال عمره مفرده، به یکى از مواقیت معروف میرود و براى «عمره تمتّع» بهطور صحیح محرم میشود.
اگر هیچ راه دیگری برای دور کردن و دفع ضرر این قبیل موجودات وجود نداشته باشد کشتن آن ها مانعی ندارد.
كفّاره در همه موارد نزدیکی در حال احرام، يك شتر است و فرقى ميان همسر دائم و موقّت نيست. همچنين نزديكى از جلو و عقب در اين احكام يكسان است.
احتیاطاً لازم است اعاده كنيد.
با توجّه به اينكه اینگونه آزمایشها نوعى مشورت با طبيب است، کتمان کردن واقعیت خیانت در مشورت محسوب میشود و باید واقعیت را بگويد.
شرکت در انتخابات براي همگان لازم و واجب است و واجب عینی می باشد.
با توجه به مفاسدی که این کار دارد جایز نیست.
احتیاط واجب آن است که خواهان نیز قسم بخورد.
بنابر احتياط واجب بايد صيغه طلاق به عربى صحيح خوانده شود و واجب است دو مرد عادل آن را بشنوند، اگر خود شوهر بخواهد صيغه طلاق را بخواند و اسم زن او مثلًا فاطمه است مىگويد: «زَوْجَتِي فاطِمَةُ طالِقٌ» (يعنى همسرم فاطمه از همسرى رهاست) و اگر ديگرى را وكيل كند آن وكيل بايد بگويد: «زَوْجَةُ مُوَكِّلِي فاطِمَةُ طالِقٌ» يعنى همسر موكّل من رهاست.
در زكات فطره مىتوان به جاى جنس، پول داد، مثلًا حساب مىكند قيمت يك من گندم چه اندازه است؛ پول آن را به همين عنوان به فقير مىدهد، ولى بايد توجّه داشت ملاك، قيمت خرده فروشى در بازار آزاد است نه قيمت عمده فروشى و نرخ رسمى و به تعبير ديگر بايد پولى بدهد كه فقير اگر بخواهد بتواند با آن همان جنس را از بازار بخرد.