مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

انجام این کار واجب نیست ولی مستحب است در روز هفتم تولّد موی نوزاد تراشیده شده و به وزن آن نقره صدقه دهند.

درصورتی‌که شرایط معتبر نزد شیعه مثل اذن پدر و مانند آن رعایت شود اشکالى ندارد.

هرگاه کثیر الشک در رکعات نماز به شکش اعتنا کند نمازش اشکال دارد ولی در وضو اگر در دست چپ نباشد اشکالی برای وضو ایجاد نمی کند.

در فرض سؤال پدر او ولی دم محسوب می شود.‌

در صورت ضرورت مانعى ندارد، البته اگر امکان دارد در این‌گونه موارد از مأمور زن استفاده شود.

خمس ندارد.

براى نشان دادن مفاسد بدحجابى و بی‌حجابى راه‌های مناسب دیگری وجود دارد.

تهیه جهیزیه بر عهده پدر نیست ولی سزاوار است در این راه به فرزند خود کمک نماید.

نجس است و باید آن را تطهیر کند.

زکات را در یکى از هشت مورد زیر باید صرف کرد: 1 و 2ـ «فقرا» و «مساکین» و آن‌ها کسانى هستند که مخارج سال خود و عیالاتشان را ندارند. تفاوت فقیر و مسکین در این است که فقیر روى سؤال از کسى ندارد، امّا مسکین نیازمندى است که روى سؤال دارد، کسانى که صنعت و ملک و سرمایه و کسبى دارند که زندگى آن‌ها را اداره نمی‌کند فقیر محسوب می‌شوند و کمبود زندگى خود را می‌توانند از زکات بگیرند. 3ـ کسى که از طرف امام یا نایب او مأمور جمع‌آوری زکات یا نگهدارى یا رسیدگى به‌حساب آن و یا رساندن آن به امام و نایب او، یا رساندن به مصارف لازم هستند می‌توانند به‌اندازه زحمتى که می‌کشند از زکات استفاده کنند. 4ـ افراد ضعیف الایمانى که با گرفتن زکات تقویت می‌شوند و تمایل به اسلام پیدا مى کنند. 5ـ خریدن برده‌ها و آزاد کردن آن‌ها. 6ـ اشخاص بدهکارى که نمی‌توانند قرض خود را ادا کنند. 7ـ «سبیل الله» یعنى کارهایى مانند ساختن مسجد که منفعت دینى عمومى دارد و همچنین مدارس علوم دینى، مراکز تبلیغاتى، اعزام مبلغین، نشر کتاب‌های مفید اسلامى و خلاصه آنچه براى اسلام نفع داشته باشد به هر نحو که باشد، مخصوصاً جهاد در راه خدا. 8ـ «ابن السّبیل» یعنى مسافرى که در سفر مانده و محتاج شده که به مقدار نیازش می‌تواند از زکات استفاده کند، هرچند در محل خود غنى و بی‌نیاز باشد.

استعمال شیاف‌ها براي معالجه اشکال ندارد و احتياط واجب آن است که از استعمال شیاف‌هایی که براي تغذيه است خودداري شود. ضمناً استعمال پماد شامل اين حکم نمی‌شود و روزه را باطل نمی‌کند.

فروختن فرزند به‌هیچ‌عنوان جایزنیست ولی اگر توانایی ندارند می‌توانند سرپرستی او را به دیگری بدهند و در مورد ارگان‌ها نیز همین حکم جاری است.

با آب وضو مى توان وضو گرفت یا غسل کرد، ولى با آب غسل (البتّه منظور در این جا آب قلیل است،) وضو اشکال دارد، ولى بدون شک انتخاب آبى که مورد استعمال واقع نشده، در هر حال بهتر است.

در فرض سؤال آزمایش‌های کفایت نمی‌کند و دلیل محسوب نمی‌شود.

وضو صحیح نمی باشد، زیرا اولاً این کار صدق غَسل (شستن) نمى‏ كند و ثانيا اسلام از كسى اين افعال شاقّه را نمى‏ خواهد؛ به چنين اشخاصى «فاقد الطهورين» گفته مى‏ شود و فتواى ما اين است كه نماز را بدون طهارت بخوانند و بعدا بنابراحتياط واجب اعاده كنند.