مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

اگر برایش ضرر داشته باید اعاده کند.

در فرض سؤال تنها در مسیر قم به تهران نمازش شکسته است.

اگر وسواس او به‌طور غیرقابل‌تحملی شدید می‌شود واجب نیست و بعداً قضا کند.‌

صرف مبلغ وام جعاله برخلاف آنچه که در قرارداد بر آن توافق شده جايز نيست؛ و چنانچه تخلّف شود وام مذكور صحيح نيست و مبلغ اضافه‌ای كه می‌پردازد حكم ربا دارد.

اگر حيوانى براى قربانى يافت نشود، نه سالم و نه غیرسالم، مى‌تواند قيمت آن را نزد شخص امينى در مکه بگذارد كه تا پايان ماه ذی‌الحجه در منى براى او قربانى كند و اگر در آن سال نتوانست، در سال بعد اين كار را انجام مى‌دهد و اگر شخص مطمئنی در انجام‌ نيابد، مى‌تواند در سال آينده از بعضى از حجاج مطمئن خواهش كند براى او انجام دهند و در شرايط فعلى مى‌تواند در وطنش نيز ذبح كند.

به همان شکل تیمم می کند.

هرگاه كسى بدهكار خمس يا زكات است و قرض هم دارد و اموالى از باب كفاره و نذر و مانند آن بر او نيز واجب شده، چنانچه نتواند همه آن‌ها را بپردازد، اگر عين مالى كه خمس يا زكات بر آن واجب شده از بين نرفته است بايد خمس و زكات را مقدم دارد و اگر از بين رفته، احتياط واجب اين است كه حق مردم را مقدّم دارد و اگر چنين كسى از دنيا برود و مال او براى همه این‌ها كافى نباشد به همين ترتيب عمل كنند.

اگر کمتر از یک سال باشد در بین راه و محل کار نمازهایش شکسته است و اگر محل کار حکم وطن وی باشد نمازش در آنجا تمام و در بین راه شکسته است.

چنانچه مي داند که از اول تا آخر وقت نماز، به مقدار وضو گرفتن و نماز خواندن مهلت پيدا مي کند بايد نماز را در همان وقت مهلت بخواند و به واجبات نماز، قناعت کند. والا وظيفه آن است که يک وضو بگيرد و فورا مشغول نماز شود و اگر در وسط نماز چيزي خارج شد اعتنا نکند و نماز را بخواند ان شاءالله صحيح است حتي اگر بين دو نماز فاصله زيادي نيندازد با همان يک وضو مي تواند هر دو نماز را بخواند.

نمازهای او صحیح است ولی بعداً مراعات نماید.

چیزی مانند دستمال‌کاغذی را با دست نگه دارد و پیشانی را بر آن قرار دهد.

هرگاه جماعت برپا شود مستحب است كسى كه نمازش را فرادا خوانده دوباره با اجماعت بخواند و اگر بعداً بفهمد كه نماز اوّلش باطل بوده نماز دوم كافى است.

درصورتی‌که از کار خود پشيمان باشد و توبه کند و فعلاً گرفتارشده کمک به او مانعي ندارد.

اگر نذر كند در هر هفته روز معيّنى (مثلًا روز جمعه) را روزه بگيرد، چنانچه يكى از جمعه ها مصادف با عيد فطر يا قربان شود، يا عذر ديگرى مانند حيض براى او پيش آيد، بايد روزه را ترك كند و احتياطاً قضاى آن را به جا آورد.

هرگاه كسى نذر كند اگر فلان حاجتش روا شد حج بجا آورد و قبل از روا شدن آن از دنيا برود، قضاى نذر لازم نيست؛ امّا اگر بعد از روا شدن حاجت و درحالی‌که مى‌توانسته به حج رود، از دنيا برود، بايد ورثه او آن را قضا كنند، يا براى او اجير بگيرند و احتياط آن است كه پول آن را با رضايت ورثه (اگر همه كبير باشند) از اصل تركه بردارند.