مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

«محتضر» يعنى كسى كه در حال جان دادن است

نخست قصاص مى شود; سپس حدّ محارب جارى مى گردد. به عبارت دیگر ، اگر عضو را مجروح کرده اول قصاص می شود و بعد اعدام و اگر قتل بوده که عملا با قصاص تمام می شود.‌

نخست قصاص مى شود; سپس حدّ محارب جارى مى گردد.‌

فرقى باهم ندارد.

باید حدّ را متوقف کرد، تا از این حالت بهبودى یابد و اگر امید بهبودى نیست باید از "ضغث و شماریخ" استفاده کرد و منظور از ضغث و شماریخ : بسته شاخه هاى کوچک و متعدّدى است که گاه از هم جدا بوده ولى آن را روى هم گذارده اند، و گاه متّصل است مانند خوشه درخت خرما پس از جدا شدن میوه از آن .

مجراى آب قنات و مانند آن حكم زمين را دارد و آجر و چيزهايى كه در آن بكار رفته در حكم ساختمان است.

مجتهدى كه از او تقليد مى‏كند بايد مرد، بالغ، عاقل، شيعه دوازده‌امامی، حلال‏زاده و همچنين بنا بر احتياط واجب عادل و زنده باشد. (عادل كسى است كه داراى حالت خداترسى باطنى است كه او را از انجام گناه كبيره و اصرار بر گناه صغيره بازمی‌دارد).‌

با فوت آن مرجع تولیت از بین نمی رود.‌

«مجتهد» و «اعلم» را از سه‌راه مى‏توان شناخت:‌ اوّل: اين‏كه خود انسان اهل علم باشد و بتواند مجتهد و اعلم را بشناسد.‌ دوم: اين‏كه دو نفر عادل از اهل علم به او خبر دهند، به‌شرط اين‏كه دو نفر عالم ديگر برخلاف گفته آن‌ها شهادت ندهند.‌ سوم: اين‏كه آن‌چنان در ميان اهل علم و محافل علمى مشهور باشد كه انسان يقين پيدا كند او اعلم است.‌ اعلم کسی است که در استخراج احکام شرعی از ادلّه شرعیّه داناتر باشد.‌

استفاده شخصى، یا عمومى، از نوارها و دیگر اشیاى مبتذل، که موجب فساد اخلاق است، بلا اشکال حرام مى باشد. و حتّى نگهدارى و حمل آن هم جایز نیست، و تخلّف از آن موجب تعزیر است. منتهى براى جلوگیرى از این مسایل، باید کارهاى فرهنگى زیادى انجام گیرد، تا قانون الهى به صورت صحیحى پیاده شود.‌

اگر ارتداد او در دادگاه اسلام ثابت شود، محكوم به اعدام خواهد شد و اموال او به عنوان ارث به ورثه مسلمان او مى رسد و همسر او از او جدا خواهد شد و حتى توبه كردن او نمى تواند جلوی اين احكام شديد را بگيرد، گر چه اگر واقعاً توبه كند در پيشگاه خداوند قبول مى شود.

با توجه به این که این کار مشمول تعزیر است در صورتی که با عنف باشد تشدید می شود.‌

حد است.‌

جدال بر سر مسائل دنيوى يا دينى به قصد غلبه كردن بر طرف مقابل و اظهار فضيلت، حرام است. امّا به نيّت روشن شدن حقيقت، و برطرف كردن خطا و اشتباه طرف مقابل، نه تنها اشكالى ندارد، بلكه از بهترين عبادات است. بنابراين، ملاك قصد و نيّت معتكف است، چرا كه هر كس در گرو نيّات خويش است.

کار خلافی کرده و باید توبه کند ولی الان تکلیفی ندارد.‌