كفّاره روزه یکی از سه چيز است: آزاد كردن يك بنده، يا دو ماه روزه گرفتن، يا شصت فقير را سير كردن (و اگر به هرکدام يك «مُد» كه تقریباً 750 گرم است گندم يا جو يا مانند آنها بدهد كافى است)؛ و در زمان ما كه بنده آزاد كردن موضوع ندارد در ميان دو چيز ديگر مخيّر است و به‌جاى گندم می‌تواند مقدار نانى بدهد كه گندم آن به‌اندازه يك «مُد» است.
بهتر است تا آنجا كه امكان دارد چيزى كه بر آن تيمّم مىكند گردى داشته باشد كه بر دست بماند و بعد از زدن دست بر آن، مستحب است دست را بتكاند كه گرد و خاك اضافى آن بريزد.
در بعضی روایات به این معنی اشاره شده است و منظور این است که حتی الامکان با وضو بخوابد و اگر نشد با تیمم.
چيزى كه بر آن تيمّم مىكند بنابر احتياط واجب بايد غصبىنباشد، امّا اگر نداند غصبى است و يا فراموش كرده باشد تيمّم او صحيح است، مگر آنكه خودش آن را غصب كرده باشد.
كسى كه در جاى غصبى زندانى است مىتواند بر خاك يا سنگ آن تيمّم نمايد و نمازبخواند.
اگر اعمال خود را زیر نظر والدین خود انجام داده و الآن دقیقاً نمی‌داند چگونه انجام داده است حمل به صحت کند.
فرزند می‌تواند ازآنچه در خانه پدر است بخورد مشروط به اینکه علم یا گمان بعدم رضایت او نداشته باشد، ولی همسرش بدون اجازه یا علم به رضایت نمی‌تواند چنین کند.
نسبت به گذشته تکلیفی ندارد ولی باید بعدازاین رعایت نماید.
احتياط مستحب آن است كه با وجود زمين يا خاك خشك بر زمين يا خاك نمناك تيمّم نكند.
بهتر است از تيمّم بر زمينهاى آلوده، زمين گود، كنار جادهها و زمين شورهزار در صورتى كه نمك روى آن نگرفته باشد خود دارى كند و اگر نمك روى آن را گرفته است باطل است، اگر آلودگى طورى است كه بيم بيمارى از تيمّم بر آن مىرود، بايد بنابر احتياط واجب بدون تيمّم نماز بخواند و بعداً قضا كند.
اگر در اثناء غسل، حَدَث اصغر از شخص سر بزند (مثلاً بول كند) ضررى به غسل او نمی‌زند؛ ولى براى نماز و مانند آن بايد وضو بگيرد.
تيمّم بر ديوار گلى صحيح است
هرگاه به جاى غسل تيمّم كند لازم نيست وضو بگيرد، يا تيمّم ديگرى بدل از وضو كند، خواه غسل جنابت باشد يا غسلهاى ديگر، ولى احتياط مستحب آن است كه در غسلهاى ديگر وضو بگيرد يا اگر نمىتواند تيمّم ديگرى بدل از وضو كند.
کفاره تأخير و عذر، به ازا هرروز يک مد طعام (معادل 750 گرم گندم و مانند آن) و يا اطعام يک فقير است به‌گونه‌ای که يک انسان را سير کند، همچنین پرداخت پول بجای کفاره کافی نیست مگر اینکه یقین داشته باشد که فقیر، آن را صرف نان می‌کند.
زیارت عاشورا به‌صورت کنونى در کتب معتبرِ نوشته‌شده است.
